با استناد به گزارش محققان دانشکده ی پزشکی دانشگاه استنفورد در مجله ی ژنتیک انسانی ، بتا کاروتن، ماده ای مغذی که در میوه های نارنجی و سبزیجاتی با این رنگ یافت می شود ،می تواند خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را در اشخاصی که از لحاظ ژنتیکی مستعد این بیماری هستند، کاهش دهد.
در همین حال، بررسی ها نشان می دهند، گاما توکوفرول که شکل عمده و اصلی ویتامین E در رژیم غذایی آمریکایی ها است، می تواند خطر ابتلای فرد به دیابت نوع ۲ را افزایش دهد. محققان یادآور می شوند این نتیجه گیری لزوما بدین معنا نیست که ویتامین E که اغلب در آجیل و تنقلات وجود دارد، برای شما زیان آور است.
برای تشخیص این موضوع که آیا به راستی بتا کاروتن و ویتامین E موجب پیشگیری یا بروز دیابت نوع ۲ می گردند و یا این که آنها واقعا نشانه هایی برای این بیماری هستند، نیاز به تحقیقات بیشتری است.
دانشمندان با بهره گیری از آنچه آنها ” داده ی بزرگ ” می نامند، یک گونه ژنی را شناسایی کرده اند که با رابطه بین میزان این عناصر غذایی در خون وخطر ابتلا به دیابت نوع ۲، بستگی دارد. محققان مشاهده نموده اند که در افراد دارای چنین گونه ژنی، بتاکاروتن موجب کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ می گردد ، درحالیکه گاماتوکوفرول ، خطر ابتلا به این بیماری را در آنها بالا می برد.
چون این دو ماده ی مغذی، بطور همزمان با این گونه ژنتیکی تعامل می کنند ، محققان بر این باورند که مطالعه بیشتری روی ژن خاص SLC۳۰A۴ باید انجام گیرد.در حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد آمریکایی ها ژن SLC۳۰A۴ را دارند که طبق پژوهش های پیشین، با خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ مربوط است. لیکن این تنها یکی از ۱۸ گونه ی ژن مرتبط با افزایش خطر ابتلا به این بیماری است.
در سال ۲۰۱۰ محققان پیشرو دکتر شیراگ پاتل و دکتر اتول بات، دو گروه از افراد دارای قند خون بالا و بدون وجود قند خون بالا را که در معرض مواد وعناصر محیط قرار داشتند را با هم مقایسه نمودند. تجزیه و تحلیل ها نشانگر تأثیر ۵ ماده ی موجود درمحیط زیست از جمله گاما توکوفرول و بتا کاروتن بر خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ بود.
در حال حاضر، پاتل و بات و همکارانشان در حال انجام بررسی بر روی موش های دارای بتاکاروتن و گاماتوکوفرول می باشند تا دریابند که آیا خود این مواد می توانند سبب پیشگیری یا سرعت بخشیدن به دیابت نوع ۲ گردند.