مطالعات جدید محققان نشان می دهد که مصرف ماهی در وعده های غذایی احتمال ابتلا به افسردگی را کاهش می دهد.


بررسی بیش از 150 هزار تن نشان داد که مصرف زیاد ماهی خطر ابتلا به افسردگی را 17 درصد کاهش می دهد. میزان کاهش ابتلا به افسردگی در مردان 20 درصد است.
اسیدهای چرب امگا 3 موجود در ماهی، ساختار غشای مغز و میزان دوپامین و سروتونین را تغییر می دهند. دوپامین و سروتونین از مهمترین انتقال دهنده های عصبی محسوب می شوند که نقش مهمی در کنترل افسردگی ایفا می کنند.
علاوه بر این، پروتئین، ویتامین و مواد معدنی موجود در ماهی نیز در برابر افسردگی اثر محافظتی دارند. اسیدهای چرب امگا 3 از زوال شناختی جلوگیری می کند و برای سلامت مغز مفید است.
این مطالعه نشان می دهد که میزان مصرف ماهی، نوع ماهی و نحوه پخت آن در کنترل افسردگی موثر است و احتمال مهار افسردگی در صورت استفاده از ماهی های حاوی امگا 3 که به صورت آب پز یا کبابی طبخ شوند، بیشتر است. به علاوه توصیه شده است که در وعده های غذایی از مقدار ماهی زیادی استفاده شود.
تحقیقاتی که چندی پیش صورت گرفت نشان داد، پروتئین (پپتید) موجود در ماهی در درمان بیماری های قلبی و رگ های خونی، سکته مغزی، حمله قلبی و نارسایی قلبی موثر است.
در ادامه این تحقیقات آمده است که پپتید موجود در ماهی، قادر به باریک یا گشاد کردن رگ های خونی و تنظیم فعالیت های بیولوژیکی مرتبط با کلیه، دستگاه عصبی مرکزی و دستگاه قلبی عروقی است.
با توجه به گزارش انجمن قلب آمریکا، ماهی سرشار از پروتئین و چربی های غیر اشباع و اسیدهای چرب امگا 3 است که همگی برای قلب مفید هستند. این انجمن توصیه کرده است که دستکم دو بار در هفته، از ماهی در رژیم غذایی استفاده شود.
تاثیر ماهی بر سلامت مغز و قلب بارها مورد مطالعه قرار گرفته است؛ ولی این اولین بار است که تاثیر این ماده غذایی بر درمان افسردگی بررسی می شود.
حدود 350 میلیون نفر در سراسر جهان به افسردگی مبتلا هستند و این اختلال مهمترین عامل ناتوانی در سراسر جهان محسوب می شود.
به گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در آمریکا، سالانه حدود 6.7 درصد از افراد بالغ، به افسردگی حاد مبتلا می شوند.
روش های رایج درمان افسردگی عوارض جانبی دارند. به همین دلیل متخصصان توصیه می کنند که افسردگی در مراحل اولیه با راهکارهای مناسبی از جمله رژیم غذایی سالم، ورزش روزانه، معاشرت با افراد شاد و مثبت و مشاوره با روانشناس درمان شود و در صورت عدم درمان با این روش ها و به عنوان آخرین قدم، از داروهای اعصاب استفاده شود.
نتایج این تحقیقات در نشریه Epidemiology & Community Health منتشر شده است.