تیمی از دانشمندان مؤسسه علم و فناوری اوکیناوا، دانشگاه واشنگتن و دانشگاه فناوری ووهان توانسته‌اند جایگزینی را برای درمان‌های تهاجمی دیابت به شکل کپسول‌های جلبک دریایی تولید کنند.
پیوند جزایر پانکراسی یک درمان مؤثر برای دیابت نوع یک به شمار می‌رود که می‌تواند بطور چشمگیری دوزهای روزانه دارو را کاهش داده یا نیاز به تزریق انسولین را از بین ببرد. انجماد عمقی یکی از روش‌های رایج برای حفظ و پیوند این جزایر است اما کاملا ایمن نیست.
اکنون محققان یک روش جدید انجماد را توسعه داده‌اند که نه تنها به حفظ جزایر پانکراسی از آسیب ناشی از سرما کمک می‌کند، بلکه همچنین ارزیابی بلادرنگ زنده بودن سلول را تسهیل می‌کند. علاوه بر آن، این روش شاید بتواند رد پیوند را کاهش داده و نیاز به مصرف داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی را که برای سلامت بیمار مضر هستند، کم کند.
این شیوه جدید از یک دستگاه میکروسیال قطره‌ای استفاده می‌کند که جزایر پانکراسی را در داخل کپسول حاوی هیدروژل ساخته شده از پلیمر طبیعی آلژینات که از جلبک بدست می‌آید، حفظ می‌کند. این کپسول‌ها از میکروساختاری منحصربفرد برخوردارند که شامل یک شبکه متخلخل و مقادیر چشمگیری از آب غیر قابل انجماد است
کپسول‌های هیدروژل با مقادیر فراوانی از آب غیر قابل انجماد از سلول در برابر آسیب ناشی از یخ زدن محافظت کرده و نیاز به استفاده از ماده انجماد که آسیب ناشی از این فرآیند را به حداقل رسانده و مقادیر زیاد آن می‌تواند سمی باشد را کاهش می‌دهد.
ابداع دیگر این گروه، استفاده از رنگ فلورسنت حساس به اکسیژن در کپسول‌های هیدروژل است. ساختار متخلخل کپسول‌ها مانع جریان اکسیژن به درون سلول‌ها نمی‌شود و این رنگ مانند حسگر بلادرنگ اکسیژن برای هر جزیره عمل می‌کند. فلورسنت نشان می‌دهد آیا سلول‌ها اکسیژن مصرف می‌کنند و در نتیجه زنده و سالم هستند یا نه. این روش ساده، سریع و ارزان برای ارزیابی زنده بودن جزایر بصورت جداگانه یا جمعی است.
این روش محافظت در درون کپسول می‌تواند بر برخی چالشها در پیوند جزایر پانکراسی از جمله کمبود جزایر در دسترس و فقدان روش ساده و قابل اعتماد برای کنترل به ویژه در ارزیابی هر جزیره جزایر غلبه کند. این رویکرد به بیماران مبتلا به دیابت نوع یک کمک خواهد کرد تا به زندگی عادی بدون انسولین بازگردند.
نتایج این تحقیق در مجله Advanced Healthcare Materials منتشر شده است.