محققان از یک ویژگی مشترک میان مغز سالمندان و جوانان مبتلا به اوتیسم و شیزوفرنی خبر دادند، هر سه گروه کمبود ویتامین B12 دارند.

به گفته محققان، این حقیقت که سطح ویتامین B12 در خون همواره دال بر سطح این ویتامین در مغز نیست و دیگر این که با گذشت سال ها، سطح این ویتامین در مغز بیشتر از سطح این ویتامین در خون کاهش می یابد، نشان می دهد که انواع مختلفی از بیماری های عصبی (مانند زوال عقل مرتبط با سن و اختلالات اوتیسم و شیزوفرنی) با جذب ضعیف ویتامین B12 از خون به مغز ارتباط دارند.
این یافته ها که در مجله PLOS ONE منتشر شد، موید این فرضیه نوظهور است که می گوید مغز انسان در طول حیات از ویتامین B12 به شیوه ای به شدت قانونمند برای کنترل بیان ژن و تحریک توسعه عصبی در نقاط کلیدی استفاده می کند.
ویتامین B12 که کوبالامین نیز نامیده می شود، نقش بسیار مهمی در تشکیل خون و عملکرد طبیعی سیستم عصبی ایفا می کند.
این ویتامین در غذاهای مشتق شده از منابع حیوانی یافت می شود، هر چند که برخی از غذاهای پایه گیاهی نیز می توانند غنی از ویتامین B12 باشند.
در مطالعه جدید محققان به ریاست 'ریچارد دت' پروفسور فارماکولوژی در دانشگاه 'نوا ساوث ایسترن' در فلوریدا، مغز بیش از 60 بیمار فوت شده را از اوایل تا اواخر مرحله جنینی و نیز تا 80 سالگی بررسی کردند. از میان این افراد، 12 نفر بیماری اوتیسم و 9 نفر شیزوفرنی داشتند.
این مطالعه که برای نخستین بار به مقایسه سطوح ویتامین B12 در مغز افراد در طول زندگی آنها پرداخت، نشان داد که سطوح ویتامین B12 در مغز مسن ترین افراد در مقایسه با جوانترها 10 برابر کمتر بود که از یک کاهش تدریجی، طبیعی و مداوم در طول سال ها حکایت دارد.
همچنین سطح ویتامین B12 در مغز مبتلایان به اوتیسم در این مطالعه که همگی زیر 10 سال سن داشتند، مشابه سطح این ویتامین در مغز افراد 57 ساله بود.
همچنین سطح این ویتامین در افراد مبتلا به شیزوفرنی که در فاصله سنی 36 و 49 سال قرار داشتند، مشابه سطح ویتامین B12 در افراد 72 ساله بود.
اوتیسم نوعی اختلال رشد است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیر طبیعی مشخص می شود. علائم این اختلال در سال های اول عمر بروز می کند و علت اصلی آن ناشناخته است.
شیزوفرنی یا اسکیزوفرنی (Schizophrenia) یک اختلال روانی است که مشخصه آن، از کارافتادگی فرآیندهای فکری و ضعف واکنش های عاطفی است.
این بیماری وخیم تر از دیگر بیماری های عمده روان شناختی است و معمولاً خود را به صورت توهم شنیداری، توهمات جنون آمیز یا عجیب و غریب، یا تکلم و تفکر آشفته نشان می دهد و با اختلال در عملکرد اجتماعی یا شغلی قابل توجهی همراه است.