مطالعات ارايه شده در كنگره بين المللي كبد در بارسلونا نشان مي دهد، براي درمان هپاتيت C، شش هفته زمان كافي است.
در سال 2014 ميلادي، سازمان غذاو دارو استفاده از داروهاي تركيبي sofosbuvir و ledipasvir را براي درمان عفونت هپاتيت در بزرگسالان تاييد كرد. در سال 2016، اين داروي تركيبي براي درمان انواع ديگر هپاتيت و ديگر بيماري هاي ويروسي از قبيل HIV و سيروز نيز تاييد شد.
معمولا درمان با استفاده از اين داروي تركيبي حدود 12 هفته به طول مي انجامد. به دليل عوارض جانبي درمان، محققان تصميم گرفتند كه دوره هاي درمان كوتاهتري را امتحان كنند. نتايج نشان مي دهد درمان شش هفته اي هپاتيت با استفاده از اين تركيب دارو كفايت مي كند و سبب بهبودي در بيمار مي شود.
به التهاب كبد هپاتيت گفته مي شود. التهاب كبد مي تواند به فيبروز، سيروز يا سرطان كبد منجر شود. ويروس هپاتيت مهمترين عامل بروز اين بيماري است ولي عفونت هاي ديگري مانند مواد سمي (مصرف الكل و مواد مخدر) و بيماري هاي خود ايمني نيز جزء دلايل هپاتيت محسوب مي شوند.
تاكنون پنج ويروس اصلي هپاتيت شناخته شده است كه به عنوان هپاتيت نوع A، B، C، D و E شناخته مي شوند. احتمال سيروز كبدي و سرطان در دو نوع B و C بيشتر است. هپاتيت نوع A و E معمولا بر اثر مصرف آب و غذاي آلوده ايجاد مي شوند. هپاتيت نوع B، C و D معمولا نتيجه تماس با مايعات آلوده بدن هستند.
دريافت خون آلوده، تماس با تجهيزات آلوده، انتقال از مادر به نوزاد و تماس جنسي كنترل نشده مهمترين روش هاي انتقال اين ويروس كشنده هستند. اين بيماري مي تواند با علايمي چون يرقان (زردي پوست و چشم)، تيرگي ادرار، خستگي مزمن، تهوع، درد و استفراغ همراه باشد يا بدون هيچ علامت اوليه اي بروز كند.