ال کارنیتین مشتقی از اسیدآمینه لیزین میباشد. از آنجائیکه برای اولین بار در سال ۱۹۰۵ از گوشت جدا شد این نام به آن اطلاق شد (Carnus در یونانی یعنی گوشت). بدن انسان ال کارنیتین را میسازد و آن را در عضلات اسکلتی، قلب، مغز و اسپرم ذخیره میکند. ال کارنیتین به بدن کمک میکند تا چربی ها را به انرژی تبدیل کند. بدن غالب افراد تمامی ال کارنیتین مورد نیاز خود را میسازد اما در مواردی یا مقدار کافی ساخته نمیشود یا اشکالی در جابجائی آن در بدن بوجود می آید.
درذیل به برخی از بیماری هائی که تجویز ال کارنیتین احتمالا میتواند کمک کننده در درمان آنها باشد، اشاره شده است:
· بیماری های قلبی
۱- آنژین صدری: برخی مطالعات بالینی انجام شده نشان داده که تجویز همزمان ال کارنیتین با داروهای رایج در درمان آنژین صدری میتواند علائم این بیماری را بهبود بخشیده و نیز این بیماران را قادر میسازد تا بدون درد قفسه سینه حرکات ورزشی را انجام دهند. در این بیماری بهتر است هیچگونه خوددرمانی انجام نشود و مصرف ال کارنیتین زیر نظر و تجویز پزشک صورت گیرد.
۲- حمله قلبی: تعداد معدودی مطالعه نشان داده اند که استفاده از مکمل های ال کارنیتین در کنار داروهای رایج درمان، در کوتاه ترین زمان پس از حمله قلبی میتواند در کاهش احتمال حمله مجدد، مرگ ناشی از بیماری قلبی، درد قفسه سینه و ریتم های نامنظم قلبی یا ابتلا به نارسائی قلبی مفید باشد.
۳- نارسائی قلبی: تعداد اندکی مطالعه انجام شده نشان داده اند که بکارگیری ال کارنیتین میتواند در کاهش علائم نارسائی قلبی و بهبود ظرفیت انجام حرکات ورزشی در این بیماران مفید باشد. انجام مطالعات بیشتر در این زمینه ضروری بنظر میرسد.
· بیماری عروق محیطی
بیماری تصلب شرائین با کاهش خونرسانی به پاها (بیماری عروق محیطی)، غالبا باعث گرفتگی عضلات و درد پاها به هنگام پیاده روی یا انجام حرکات ورزشی (بیماری لنگی متناوب) میشود. تحقیقات نشان داده که مصرف ال کارنیتین در این بیماران میتواند علائم آن را کاهش داده و بیماران را قادر میسازد تا فاصله های بیشتری را قبل از شروع گرفتگی و درد عضلات طی کنند.
· نروپاتی دیابتی
افزایش قند خون در افراد دیابتی میتواند موجب آسیب جدی به اعصاب خصوصا در اعضائی چون بازوها، پاها و کف پاها شده که نتیجه آن درد وبی حسی این اعضا خواهد بود. تعدادی تحقیقات اولیه نشان داده که مصرف استیل ال کارنیتین ممکن است در کاهش درد و بی حسی اعصاب و نیز بازسازی این اعصاب آسیب دیده مفید باشد. تحقیقات بیشتر لازم بنظر میرسد.
· کارآئی ورزشی
مصرف متداول ال کارنیتین در تقویت کارآئی ورزشی مانعی برای لزوم انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه نیست.
· کاهش وزن
تعدادی از مطالعات انجام شده نشان داده که مصرف خوراکی ال کارنیتین با کاهش توده چربی، افزایش توده عضلانی و کاهش خستگی جسمی میتواند در کاهش وزن مفید واقع شود.
· بیماری آلزایمر و آسیب به حافظه
اخیرا مطالعاتی انجام شده که تاثیر مثبت و مفید ال کارنیتین در به تاخیر انداختن پیشروی بیماری آلزایمر، از بین بردن افسردگی مربوط به سالخوردگی و انواع دیگر زوال عقلی و نیز تقویت حافظه در افراد سالخورده را نشان داده است. تجویز ال کارنیتین در افراد مبتلا به آلزایمر بایستی زیر نظر پزشک انجام شود.
· بیماری کلیه و دیالیز
از آنجائیکه ال کارنیتین در کلیه ها ساخته میشود بنابراین طبیعی بنظر میرسد که بیماران مبتلا به بیماری های کلیوی با کمبود آن مواجه شوند. در این بیماران تجویز و مصرف ال کارنیتین زیر نظر پزشک انجام میشود.
· ناباروری در آقایان
کاهش شمارش اسپرم در آقایان با کاهش میزان ال کارنیتین بدن مرتبط است. بعضی تحقیقات مفید بودن تجویز مکمل های ال کارنیتین در افزایش تعداد اسپرم ها را نشان داده است.
· اختلال نعوض
مطالعات اولیه مفید بودن پروپیونیل ال کارنیتین در بهبود عملکرد جنسی آقایان را نشان داده است. یک مطالعه اینگونه نتیجه گرفته که ال کارنیتین میتواند میزان پاسخگوئی افراد دیابتی به داروی سایدنفیل را بهبود ببخشد. در مطالعه دیگری مفید بودن تجویز همزمان پروپیونیل ال کارنیتین و استیل ال کارنیتین در بهبود تاثیر داروی سایدنفیل تجویز شده برای مردان مبتلا به اختلال نعوض پس از جراحی پروستات را نشان داده است. لزوما مطالعات بیشتری نیاز است.
· پرکاری تیروئید
برخی تحقیقات انجام شده تاثیر بخشی مصرف ال کارنیتین در پیشگیری یا کاهش علائم همراه شده با پرکاری تیروئید مانند بی خوابی، عصبانیت، تپش قلب، و لرزش را نشان داده است. البته مطالعات بیشتری در این موضوع باید انجام شود.
منابع غذائی ال کارنیتین
گوشت های قرمز (خصوصا گوشت بره) لبنیات مهمترین منبع غذائی ال کارنیتین هستند. از دیگر منابع میتوان به ماهی، مرغ، گندم، مارچوبه، آووکادو و کره بادام زمینی اشاره کرد.
اشکال موجود در بازار مصرف
ال کارنیتین: ارزانتر و در دسترس تر
استیل ال کارنیتین: غالبا در مطالعات بیماری آلزایمر و دیگر اختلالات مغز استفاده میشود
پروپیونیل ال کارنیتین: غالبا در مطالعات بیماری های قلبی و بیماری عروق محیطی بکار میرود
از مصرف مکمل های حاوی دی – کارنیتین اجتناب کنید: با فرم طبیعی ال کارنیتین موجود در بدن تداخل کرده و عوارض نامطلوبی تولید خواهد کرد.
روش مصرف
اطفال: از مصرف مکمل های ال کارنیتین در اطفال بدون تجویز پزشک خودداری کنید.
بزرگسالان: دوز تجویزی ال کارنیتین به نوع نیاز بدن به آن بستگی دارد. دوز معمول روزانه ۱-۳ گرم است.
احتیاطات
مکمل ال کارنیتین را زیر نظر پزشک مصرف نمائید. مصرف دوزهای ۵ گرم در روز یا بالاتر میتواند باعث اسهال شود. از دیگر عوارض نادر میتوان به افزایش اشتها، بوی بدن و بثورات جلدی اشاره کرد.
تداخلات احتمالی با داروها
زیدوودین: در یک مطالعه آزمایشگاهی دیده شده که مکمل های ال کارنیتین از بافت های عضلانی در مقابل اثرات سمی جانبی داروی زیدوودین (تجویز شده برای درمان ایدز) محافظت میکنند. مطالعات بیشتر نیاز دارد.
دوکسوروبیسین: تجویز ال کارنیتین همزمان با داروی ضدسرطان دوکسوروبیسین میتواند از سلول های قلبی در مقابل اثرات سمی دارو، بدون تاثیر روی اثربخشی آن، محافظت کند. مصرف مکمل های ال کارنیتین در این بیماران زیر نظر پزشک انجام شود.
ایزوترتینوئین: این دارو که در درمان آکنه های شدید تجویز میشود موجب مشکلات کبدی، افزایش کلسترول و درد و ضعف عضلانی میگردد. از آنجائیکه این علائم در هنگام کمبود ال کارنیتین نیز دیده میشوند، محققین دریونان نشان داده اند که مصرف ال کارنیتین همزمان با ایزوترتینوئین میتواند علائم فوق را بهبود دهد.
هورمون تیروئیدی: کارنیتین ممکن است موجب توقف ورود هورمون تیروئید به درون سلول شود و از لحاظ نظری باعث کاهش تاثیر بخشی جایگزین های این هورمون شود. افراد مصرف کننده داروهای جایگزین هورمون تیروئیدی بایستی مکمل ال کارنیتین را زیر نظر پزشک مصرف کنند.
والپوریک اسید: این داروی ضد تشنج میتواند سطح سرمی ال کارنیتین را کاهش دهد. مصرف مکمل های ال کارنیتین ممکن است عوارض جانبی والپوریک اسید را کاهش دهند. ال کارنیتین ممکن است احتمال خطر تشنج در افراد با سابقه تشنج را افزایش دهد.