از اشکال دارویی گل بهار نارنج روغن، دمکرده، عرق و اسانس است.
-مهمترین خاصیت دارویی بهارنارنج تاثیر آن روی سیستم عصبی بدن است. بهارنارنج آرامشبخش و ضد هیجانات دستگاه عصبی است و سردردهای عصبی و میگرنی را کاهش میدهد.
-بهارنارنج در تقویت معده بسیار مؤثر است و تپش نامنظم قلب و اضطراب را از بین میبرد.
- برای کنترل تشنجها و حمله قلبی هم ازآن استفاده می شود.
- اگر مشکل کمخوابی یا بیخوابی دارید، حتما پیش از خواب، مقداری عرق بهار نارنج بنوشید.
- عرق بهار نارنج:
آب حاصل از تقطیر گلهای بهار نارنج، عرق بهار نارنج نامیده می شود که طبیعت گرم دارد و در آشپزی مورد استفاده قرارمیگیرد. عرق بهار نارنج در صورتی که دارای غلظت مناسب بوده و آلودگیهای میکروبی و قارچی نداشته باشد برای تسکین شوکها و از بینبردن نفخ سودمند است. همچنین مقوی جسم و روح و اشتها آوری قوی است. آب مقطر بهار نارنج آرامکننده است. عرق بهار نارنج به مدت یک سال از تاریخ تهیه اثر درمانی خود را حفظ میکند.
-اسانس آن برای نرم کردن پوستهای خشک و جلوگیری از شکنندگی مویرگها استفاده میشود.
اسانس بهار نارنج و اسانس حاصل از تقطیر برگها و شاخههای جوان، در تهیه ادکلن مورد استفاده قرار میگیرند و همچنین به عنوان ماده معطر در داروسازی مصرف میشوند.
-روغن: روغن آن از تقطیر گلهای کاملا بازشده و تازه به دست میآید.
-دمکرده: برای آمادهسازی یک چای دمکرده، یک قاشق دارو را به ۱۵۰ میلیلیتر آب گرم اضافه کنید، ۱۰ دقیقه صبر کنید و سپس آن را صاف نمایید.
-نگهداری آن در ظروف دربسته و مقاوم به نور و دور از رطوبت صورت می گیرد.
بهار نارنج همان شکوفه درخت نارنج است که در فصل بهار درخت را زینت می دهد و در پاییز و زمستان، جای خود را به میوه نارنج میدهد.گلهای بهار نارنج به صورت منفرد و یا چندتایی در طول محور شاخهها قرار گرفتهاند. این گلها، معطّر، ترد و شکننده هستند و واجد کاسهای با ۵ لوب و جامی سفید رنگ متشکل از ۵ گلبرگ هستند. گلبرگهای ضخیم آن، زبانهایشکل، به رنگ سفید متمایل به زرد است که بر روی آنها حفره های ترشحی اسانس را به روشنی میتوان مشاهده کرد.
درخت نارنج در نقاطی از ایران از جمله استانهای گیلان، مازندران و فارس رویش دارد، این درخت بومی مناطق استوایی آسیا از جمله هند و چین است و در مناطق گرم و نیمگرم به خوبی رشد میکند، همچنین امروزه به طور وسیع در دیگر مناطق مثل مدیترانه کشت میشود.