جینسینگ یکی از محبوب ترین داروهای گیاهی جهان است. حال سوال اینجاست که جنسینگ چه خواصی دارد و چگونه می تواند به سلامتی افراد کمک کند؟

گیاهی که داروی گیاهی جنسینگ از آن گرفته می شود یک گیاه با رشد کند و چند ساله و رنگی روشن است که ریشه هایی چنگال مانند دارد.

شواهد علمی کمی برای اثبات ادعاهای موجود در مورد خواص درمانی جنسینگ وجود دارد اما بسیاری از افراد بر این باورند که جنسینگ می تواند تاثیر بسیار زیادی بر روی تندرستی داشته باشد.

در اینجا ما قصد داریم در مورد پیشینه ی تاریخی مصرف جنسینگ، مزایا و فواید آن، عوارض جانبی مرتبط و همچنین چگونگی مصرف آن صحبت کنیم.

پیشینه ی تاریخی مصرف جنسینگ

اسم “جنسینگ” از عبارتی چینی به معنی “ریشه های مرد” گرفته شده است. این اسم احتمالا به خاطر شباهت ریشه های عجیب این گیاه به پاهای انسان است.

سابقه ی مصرف جنسینگ به بیش از 5000 سال پیش برمی گردد. در این زمان جنسینگ اغلب در کوه های چین و به عنوان یک داروی جوان کننده و یا یک ماده ترکیبی با صابون و لوسیون مورد استفاده قرار می گرفت.

جنسینگ به سرعت به یک ماده صادراتی تبدیل و در سراسر جهان پخش شد. در صده 1700 میلادی، یک کشیش کانادایی جنسینگ را در سراسر این قاره پخش کرد. به این نوع از جنسینگ “جنسینگ آمریکایی” گفته می شود که امروزه نیز به صورت گسترده و به ویژه در ویسکانسین و انتاریو قابل مشاهده است.

خواص و فواید بالقوه ی جنسینگ

برای اولین بار خواص درمانی جنسینگ در چین مطرح و ثبت شد اما شواهد علمی کمی برای اثبات این ادعاها وجود دارد.

با این حال کسانی که به خواص جنسینگ اعتقاد دارند، ادعا می کنند که این داروی گیاهی از راه های مختلفی می تواند بر روی سلامتی افراد تاثیر بگذارد. برخی از این خواص عبارتند از تقویت سیستم ایمنی بدن، درمان سرطان و همچنین کاهش فشار خون.

علاوه بر این برخی از افراد بر این باورند که جنسینگ می تواند برای درمان هپاتیت C، خستگی، بیماری های قلبی و مقابله با علائم یائسگی مفید باشد.

از طرفی، تحقیقات اخیر نشان می دهد که مصرف جنسینگ می تواند بر روی توانایی های جنسی افراد تاثیر بگذارد و باعث درمان مشکل اختلال نعوظ در مردان و افزایش میل جنسی در زنان شود.

عوارض جانبی بالقوه جنسینگ

با وجود تمام مزایایی که در قسمت قبل از مقاله ارائه شد، افرادی که به صورت منظم جنسینگ مصرف می کنند ممکن است با عوارض جانبی مختلفی مواجه شوند.

این عوارض جانبی می توانند شامل حالت هایی مانند سردرد، سرگیجه، ناراحتی معده، بی خوابی و عصبانیت باشد. در موارد شدید تر می تواند باعث حساسیت به لمس شدن سینه های خانم ها و یا تغییر در سیکل قاعدگی آنها شود.

از طرفی برخی از عوارض جانبی جنسینگ نامشخص است لذا توصیه می شود که زنان باردار و همچنین زنانی که به نوزادان خود شیر میدهند از این ماده استفاده نکنند.

همچنین توصیه می شود که بیماران مبتلا به دیابت و کسانی که مشکلات روحی و روانی دارند از جنسینگ استفاده نکنند. جنسینگ باعث بالا رفتن سطح قند خون شده و با دارو های افسردگی تداخل دارد. از این رو استفاده از جنسینگ به این افراد توصیه نمی شود.

علاوه بر این موارد، مصرف جنسینگ همراه با کافئین می تواند تداخل ایجاد کرده و برای سلامت و ایمنی فرد ایجاد خطر کند.

مصرف جنسینگ چگونه است؟

اولین نکته ای که باید به یاد داشته باشید این است که با توجه به عوارض جانبی گفته شده در بالا، باید میزان جنسینگ مصرفی شما به اندازه باشد و در مصرف این ماده زیاده روی نکنید.

البته محققان در مورد میزان دوز جنسینگ مناسب هنوز به توافق نظر نرسیده اند اما با این حال تصور بر این است که مصرف 200 تا 600 میلی گرم جنسینگ در روز می تواند کافی باشد.

با این حال توصیه می شود که کسانی که جنسینگ مصرف می کنند باید به صورت منظم به خودشان استراحت بدهند. بهتر است بعد از دو هفته مصرف جنسینگ، دو هفته به خودتان استراحت بدهید و جنسینگ مصرف نکنید.

جنسینگ به صورت کپسول در بازار موجود می باشد. همچنین می توانید به صورت دمنوش یا چایی نیز جنسینگ را مصرف کنید. فقط به یاد داشته باشید که برای تهیه ی دمنوش جنسینگ از آب جوش استفاده نکنید. آب جوش می تواند اثرات درمانی جنسینگ را کاهش دهد.