به کانال تلگرام ما بپیوندید تا از به روزترین اخبار و تازه های پزشکی مطلع شوید...

fanoossalamat@

حتما شنیده‌اید که مصرف میوه‌جات تازه و به خصوص مرکبات یا کیوی و آناناس برای سلامت پوست و پیشگیری از پیری آن مفیدند. باید بدانید که از دلایل این مساله وجود مقادیر فراوان ویتامین c در این میوه‌جات می‌باشد. آیا می‌دانید که مصرف ویتامین c موضعی نیز می‌تواند برای سلامت پوست مفید باشد؟

یکی از دشمنان همیشگی سلامت پوست، اشعه فرابنفش نورخورشید است که با ایجاد و تولید رادیکال‌های آزاد و گزینه‌های واکنش‌گر اکسیژن (ros=reactive dxygen specien) باعث تخریب پوست و آسیب به آن می‌شوند. امروزه عامل اصلی پیری سلول‌ها و در نتیجه پیری پوست را نیز تولید همین رادیکال‌های آزاد می‌دانند. ویتامین c (ال-آسکوربیک اسید) به عنوان یک کوفاکتور و آنتی‌اکسیدان بیولوژیک به دلیل خواص احیاکنندگی‌اش شناخته می‌شود.

امروزه ثابت شده است که مصرف موضعی ویتامینc روی پوست، سطح پوستی این ویتامین را به میزان قابل‌توجهی افزایش داده و می‌تواند با عوارض اشعه فرابنفش b روی پوست که از علایم آن آفتاب‌سوختگی و قرمزی پوست است، مقابله نماید. این محافظت توسط ویتامین‌c، یک محافظت بیولوژیک و به دلیل خواص احیاکنندگی ویتامین c می‌باشد. جالب است بدانید که اشعه فرابنفش خورشید موجب تخلیه ویتامین c پوست شده و این مساله موجب می‌شود که پوست در معرض خطر آسیب ناشی از نورخورشید قرار بگیرد. همچنین ویتامینc قادر است پوست را نسبت به اشعه فرابنفش a نیز مقاوم‌تر نماید.

جالب است بدانید که امروزه ویتامینc موضعی به عنوان یک عامل ضدتومور نیز مطرح شده است. به گونه‌ای که مشاهده شد، با مصرف ویتامین c موضعی روی تومورهای پوستی، تومور مورد نظر دچار زخم شده و طی دو هفته بهبودی قابل‌توجهی پیدا کرده است. برای رسیدن به این هدف ضروری است که از یک فرم معدنی آسکوربات مثل آسکوربات سدیم به جای آسکوربیک اسید استفاده شود. آسکوربیک اسید درمان به تنهایی بی‌فایده است و باید با یک املاحی مثل سدیم ترکیب شود تا مفید واقع گردد. از آنجا که مصرف ویتامینc خالص (آسکوربیک اسید) روی تومور به تولید فرم معدنی آسکوربات منجر نمي‌شود لذا فقط یک فرم معدنی آسکوربات قادر به مقابله با تومورهای پوست خواهد بود.

ویتامین c یا ال- آسکوربیک‌اسید یک ویتامین محلول در آب است و اعمال بیولوژیکی متعددی انجام می‌دهد. شاید مهم‌ترین نقش ویتامینc، کمک به تولید کلاژن که یک پروتئین مهم بافت همبندی است باشد. ویتامینc در هیدروکسیله کردن اسیدآمینه‌های پرولین و لیزین موجود در کلاژن و تقویت فیبرهای کلاژن یک کوفاکتور مهم است. همچنین ویتامینc در تولید پروتئین‌های دیگری شامل دوپامین- اپی‌نفرین (آدرنالین) و نیز کارنیتین که در متابولیسم چربی‌ها دخیل است، نقش دارد. همان‌طور که گفته شد، یک خاصیت بسیار مهم ویتامین c، واکنش به رادیکال‌های آزاد و محافظت سلول‌ها از آسیب اکسیداتیو است.

این خاصیت آنتی‌اکسیدانی ویتامینc به محافظت سلول‌‌ها در برابر آسیب‌های محیطی شامل تابش اشعه فرابنفش و نیز دود سیگار و نیز در برابر رادیکال‌های آزاد ساخته شده در اثر متابولیسم برخی غذاها، کمک می‌کند. همچنین ویتامینc دارای خواص ضدالتهابی نیز هست و ممکن است در پیشگیری و درمان بیماری‌های قلبی‌عروقی مفید بوده و سیر ایجاد آب‌مروارید چشم را کند کرده و در درمان برخی بیماری‌های عفونی نیز مفید باشد. مثلا حتما شنیده‌اید که اگر در زمان سرماخوردگی از مقادیر فراوان ویتامینc استفاده کنید، مدت بیماری‌تان کوتاه‌تر خواهد شد.

دو نکته مهم در مورد ویتامینc وجود دارد. اول اینکه برخلاف بیشتر حیوانات که مي‌توانند ویتامینc را در بدن تولید کنند، انسان قادر به تولید ویتامینc نیست و لذا باید آن را از خارج و توسط غذا، برخی نوشیدنی‌ها، میوه‌جات و یا از طریق مکمل‌های غذایی دریافت نماید. نکته مهم دوم این است که ویتامینc، محلول در آب است و در بدن ذخیره نمی‌گردد و لذا به طور مداوم در حال دفع شدن است لذا ویتامینc را باید به صورت منظم و روزانه در اختیار بدن گذاشت تا از فواید بی‌شمار آن بهره‌مند گردد.

همان‌طور که گفته شد کلاژن که فراوا‌ن‌ترین پروتئین پوست است، برای ساخته شدن نیازمند ویتامین‌c است و لذا مصرف ویتامین‌c می‌تواند موجب تاثیرات منفی چشم‌گیری در پوست گردد. مصرف ویتامینc از پیری زودرس و ایجاد چین و چروک زودرس در پوست پیشگیری کرده و ترمیم زخم‌ها نیز با سرعت بیشتر و با کیفیت بهتری انجام می‌گیرد.

یکی از راه‌های نگهداری سطوح کافی ویتامینc در پوست، مصرف اشکال محلول در چربی ویتامینc (که خود محلول در آب است) می‌باشد. این فرم است که به راحتی می‌تواند وارد غشای سلولی گردد. برای رسیدن به این هدف، ویتامینc را با اسید پالمیتیک که یک اسیدچرب اشباع شده است، ترکیب می‌کنند و یک استر ویتامینc حاصل می‌شود پس آسکوربیل بالمیتات یک شکل محلول در چربی ویتامینc می‌باشد. یک استر دیگر ویتامینc، تتراهگزیل دسیل آسکوربات است که در برخی کرم‌های ویتامینc به کار می‌رود و دارای خواص بیولوژیکی شبیه به ویتامینc معمولی است شامل تحریک تولید کلاژن چون آنزیم‌های گوارشی به سرعت اشکال محلول در چربی ویتامینc مثل تتراهگزیل دسیل آسکوربات را تجزیه می‌نمایند لذا مصرف خوراکی آنها فایده‌ای ندارد و نسبت به ویتامینc معمولی نیز گران‌تر تمام مي‌شوند.

از طرف دیگر مصرف موضعی این ترکیبات موجب می‌شوند که به راحتی بتوانند وارد غشاهای سلولی شده و پایداری خود را در داخل سلول حفظ نمایند. در مطالعات انجام شده مشخص گردیده است که مصرف ویتامینc موضعی (مانند تتراهگزیل دسیل آسکوربات) موجب کاهش و آهسته شدن پیری ناشی از نور آفتاب که علایمی مانند چین و چروک پوست و لکه‌های پوستی دارد می‌شود. همچنین این ماده موجب تولید کلاژن جدید نیز در پوست می‌شود.

همان‌طور که قبلا نیز گفته شد، ویتامینc موضعی می‌‌تواند موجب مهار آسیب ناشی از اشعه‌های فرابنفش b و a (که عامل اصلی سرطان‌های پوستی هستند) به سلول‌های پوست ‌گردد. همچنین مصرف ویتامینc موضعی روی پوست موجب حفظ توأم پوست و کاهش لک‌های پوستی می‌گردد. به هر حال متخصصین پوست مصرف موضعی ویتامینc را مانند مصرف خوراکی این ویتامین بسیار مهم توصیه می‌نمایند.

مطالعات اخیر نشان می دهد، مصرف سبزیجاتی که برگ پهن سبز رنگ دارند، احتمال ابتلا به آب سیاه (گلوکوم) را 30 درصد کاهش می دهد.

مطالعه بیش از 105 هزار داوطلب بین سال های 1984 تا 2012 توسط محققان دانشکده پزشکی هاروارد، نشان می دهد، رژیم غذایی حاوی سبزیجات برگ پهن مانند کاهو و اسفناج، احتمال ابتلا به آب سیاه را 30 درصد کاهش می دهد. اختلال آب سیاه به دلیل اختلال در جریان خون عصب بینایی بوجود می آید.
سبزیجات برگ پهن حاوی مقادیر بالای اکسید نیتریک هستند. اکسید نیتریک یک عامل مهم در تنظیم جریان خون چشم است. از طرفی، این سبزیجات حاوی دو آنتی اکسیدان قوی به نام های لوتئین و زیگزانتین هستند که احتمال ابتلا به بیماری های مزمن چشم از قبیل گلوکوم، آب مروارید و انحطاط ماکولا را کاهش می دهند.
محققان توصیه می کنند که در صورتی که در خانواده سابقه بیماری آب سیاه وجود دارد، سبزیجاتی مانند اسفناج، کاهو، کرفس، کلم پیچ، کلم بروکلی، نخود فرنگی و جوانه کلم بروکسل، بیشتر مصرف شود.این مطالعه نشان می دهد نقش سبزیجات در بهبود بینایی، موثر تر از هویج است.
به گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، در آمریکا بیش از سه میلیون نفری که به آب سیاه مبتلا هستند، می توانستند با رژیم غذایی سالم مملو از سبزیجات برگ پهن، از بیماری خود اجتناب کنند. نتایج این تحقیقات در نشریه JAMA منتشر شده است.

 مطالعات جدید نشان می دهد که 82 درصد افرادی که به سندرم روده تحریک پذیر (IBS) مبتلا هستند از کمبود ویتامین D رنج می برند.
سندرم روده تحریک پذیر یک اختلال شایع گوارشی است که با علایمی مانند اسهال، یبوست، شکم درد، استرس، خستگی مزمن و نفخ همراه است.
مطالعات محققان گوارش مولکولی دانشگاه شفیلد نشان می دهد که 82 درصد از افراد مبتلا به IBS، به کمبود ویتامین D دچار هستند. کمبود ویتامین D علایم IBS را تشدید می کند. محققان در این مطالعه بیماران مبتلا به IBS را تحت درمان با دوز بالای ویتامینD3 قرار دادند و مشاهده کردند علایم بیماری به طور قابل توجهی کاهش می یابد. محققان در حال بررسی تاثیر مکمل های ویتامین D بر سندرم روده تحریک پذیر هستند.
حدود 10 تا 23 درصد از جمعیت جهان و 10 تا 15 درصد از جمعیت آمریکا به این اختلال مبتلا هستند. هرسال حدود 2.4 تا 3.5 میلیون نفر بر اثر این عارضه در آمریکا به پزشک مراجعه می کنند. هزینه های ناشی از این عارضه شامل درمان، مراقبت های پزشکی، کاهش بهره وری و غیبت در محل کار حدود 21 میلیارد دلار در سال برآورد شده است.
کنترل رژیم غذایی، تغییر سبک زندگی، اجتناب از تنش های روحی و ورزش، مهمترین روش های درمان سندرم روده تحریک پذیر هستند. نتایج این تحقیقات در نشریه BMJ Open Gastroenterology منتشر شده است.

 یک مطالعه در دانشگاه ایالتی اورگان نشان می دهد که رژیم های حاوی چربی و قند بالا در مقایسه با یک رژیم غذایی سالم، باعث ایجاد تغییرات در باکتریهای روده می شوند که به نظر می رسد با فقدان قابل توجه «انعطاف پذیری شناختی» یا قدرت انطباق و سازگاری با شرایط متغیر در ارتباط باشند.

تاثیر فوق در رژیم حاوی قند بالا جدی تر است زیرا در نتیجه مصرف این رژیم، اختلال در یادگیری در هر دو حافظه بلند مدت و کوتاه مدت رخ می دهد.

یافته های فوق بر برخی دیگر از مطالعات مربوط به تاثیر چربی و قند بر عملکرد شناختی و رفتاری  منطبق است و نشان می دهد که برخی از این مشکلات ممکن است به تغییر میکروبیوم که یک ترکیب پیچیده در دستگاه گوارش حدود ۱۰۰ تریلیون میکروارگانیسم است، مرتبط باشد.

تحقیق فوق از طریق موش های آزمایشگاهی صورت گرفت. بر این اساس، موش ها رژیم های غذایی مختلف را مصرف می کردند و پس از آن تحت انواع آزمایشات، مانند تست ماز آبی (water maze test)، قرار می گرفتند تا تغییرات در عملکرد ذهنی و جسمی اشان مورد کنترل قرار گیرد و اثرات مرتبط بر انواع مختلفی از باکتری ها مورد بررسی قرار گرفت. یافته های فوق در مجله علم عصب شناسی، با حمایت بنیاد میکروبیولوژی و بنیاد ملی علوم، منتشر شده است.

به گفته کتی ماگنوسون استاد دانشگاه کالج OSU و محقق اصلی این مطالعه،«روشن است که باکتریهای روده (میکروبیوتا) با مغز انسان در ارتباط هستند.»

وی معتقد است: باکتری ها می توانند ترکیباتی را خارج کنند که به عنوان انتقال دهنده های عصبی عمل می کنند، اعصاب حسی یا سیستم ایمنی بدن را تحریک کنند و بر طیف گسترده ای از عملکرد های بیولوژیک تاثیر گذارند. ما در مورد نوع پیغام های ارسالی مطمئن نیستیم اما رهگیری مسیر و اثرات مربوطه را مورد بررسی قرار داده ایم.

در این تحقیق، تنها پس از چهار هفته مصرف رژیم پر چرب و پر قند، عملکرد موش- در مقایسه با آنهایی که رژیم غذایی طبیعی داشتند- در آزمون های مختلف عملکرد ذهنی و جسمی کاهش یافت. یکی از مهم ترین تغییرات در انعطاف پذیری شناختی بود که خیلی هم زیاد بود.

ماگنوسون می گوید: فرض کنید در حال رانندگی در مسیری هستید که برایتان آشناست. یک روز جاده بسته می شود و شما مجبور به یافتن راه جدید می شوید. فردی که سطح بالای انعطاف پذیری شناختی را دارد بلافاصله خود را با شرایط مختلف وفق می دهد، بهترین مسیر را تعیین می کند، و همان مسیر را صبح روز بعد نیز به یاد می آورد. فردی که دچار اختلال انعطاف پذیری شناختی است، ممکن است یک راه طولانی، آهسته و استرس زا را انتخاب نماید.

«رژیم غذایی غربی» و یا غذاهای سرشار از چربی، قند و کربوهیدرات های ساده منجر به طیف وسیعی از بیماری های مزمن در ایالات متحده می شوند که عبارتند از اپیدمی چاقی و افزایش بروز بیماری آلزایمر.