انستیتوهای ملی بهداشت ایالات متحده به تنهایی سالانه حدود ۵۰۰ میلیون دلار هزینه می کنند و بیش از ۵۰ نوع دارو در کارآزمایی های بالینی مورد بررسی قرار گرفته اند. با این حال تهیه واکسن موثری برای ایدز که بالقوه قادر است سالانه میلیون ها مورد جدید عفونت HIV را مانع شود، هنوز هم یک رویای دوردست است. اگرچه پژوهشگران ایدز، درون ویروس را آشکار و با دقت تمام جزئیات نحوه تخریب سیستم ایمنی توسط آن را کشف کرده اند، ولی هنوز لازم است پاسخ های دفاعی را که عفونت ها را پس می رانند، آشکار سازند. این بدان معنا است که همان گونه که یکی از پژوهشگران پیرامون واکسن ایدز بیش از یک دهه قبل بیان نمود، کار این پژوهشگران مثل «پرواز بدون قطب نما» است...

برخی از افراد بدبین بر این باورند که هیچ واکسنی اچ آی وی را از پیشرفت بازنخواهد داشت. آنها اینطور استدلال می کنند که ویروس با چنان سرعتی بازتولید می شود و آنقدر اشتباه در طول این فرایند صورت می گیرد که احتمالاً هیچ واکنشی نمی تواند تمام انواع موجود اچ آی وی وی را از تکثیر باز دارد. همچنین اچ آی وی از برخی مکانیسم های پیچیده برای جاخالی دادن در برابر حملات سیستم ایمنی استفاده می کند و با پوشاندن پروتئین های سطحی اش در میان انبوهی از قندها نواحی آسیب پذیرش را از دسترس آنتی بادی ها دور نگاه می دارد و در عین حال، پروتئین هایی تولید می کند که مانع تولید رزمندگان دیگر سیستم ایمنی می شود. بدبینان اشاره می کند که تولیدکنندگان و کاشفان واکسن شانس موفقیت کمی در برابر عوامل بیماریزایی چون اچ آی وی دارند که دائماً علیه سیستم ایمنی حیله می ورزند و تلاش می کنند آن را فریب دهند. انگل مالاریا، ویروس هپاتیت C و باسیل سل از جمله این مواردند. با این حال، جویندگان واکسن ایدز دلایل محکمی دارند که به موفقیت خویش ایمان داشته باشند. مطالعات بر روی میمون ها نشان داده که واکسن ها می توانند از حیوانات در مقابل اس آی وی (نوعی از ویروس که میمون ها را مبتلا می کند) محافظت کنند. در چندین مطالعه، افرادی یافت شده اند که مکرراً در معرض اچ آی وی قرار گرفته ولی آلوده نشده اند که این نشان از آن دارد که چیزی ویروس را از تکثیر بازمی دارد. درصد کمی از کسانی که آلوده می شوند به نظر می رسد که هیچ خسارتی را متحمل نمی شوند. دیگران نیز ویروس را به مدت یک دهه یا بیشتر در خود نگاه می دارند تا آنکه آسیبی در سیستم ایمنی شان آشکار می شود. همچنین دانشمندان دریافته اند که ندرتاً برخی آنتی بادی ها در لوله آزمایش بر ویروس اچ آی وی بسیار موثرند. در ابتدا پژوهشگران به واکسن هایی که تولید آنتی بادی ها را علیه پروتئین سطحی اچ آی وی تحریک می کنند، دل بسته بودند. این رویکرد به نظر امیدبخش می آمد، چه اچ آی وی از پروتئین سطحی برای چفت و بست شدن با گلبول های خون و ایجاد عفونت استفاده می کند لیکن واکسن هایی که تنها شامل پروتئین سطحی اچ آی وی بودند در بدن حیوان و لوله آزمایش چندان فعال به نظر نمی رسیدند در کارآزمایی های بالینی بعدی در مقیاس بزرگ تر معلوم شد که فاقد ارزش اند. اکنون پژوهشگران به شدت بر روی رویکردهای دیگر تحقیق و بررسی می کنند. هنگامی که اچ آی وی شروع به خنثی ساختن آنتی بادی ها و ایجاد عفونت می کند، خط دوم دفاعی یعنی ایمنی سلولی ویروس را هدف می گیرد و سلول های آلوده به اچ آی وی را نابود می سازد. در حال حاضر، چندین واکسن مختلف با هدف تحریک تولید سلول های قاتل یعنی همان سربازانی که به یک باره به دشمن حمله می آورند، تحت بررسی و آزمون اند ولی ایمنی سلولی بازیگران دیگری نیز دارد- مثل ماکروفاژها، شبکه واسطه های شیمیایی مثل سایتوکین ها و به اصطلاح سلول های قاتل طبیعی- که توجه زیادی به آنها نشده است. جست وجو در پی تولید واکسن های مبتنی بر آنتی بادی نیز تجدید حیات یافته است،گرچه لازم است پژوهشگران اندکی به گذشته بیندیشند. پژوهشگران واکسن به طور معمول با آنتی ژن ها- در این مورد، قطعاتی از اچ آی وی- آغاز کرده و سپس آنتی بادی هایی را که تهیه کرده اند می آزمایند لیکن اکنون پژوهشگران بیشتر از یک دوجین آنتی بادی از بیماران دچار عفونت به دست آوردند که در آزمایشات در لوله آزمایش عفونت اچ آی وی را مهار می کنند. معمای قضیه این است که پیدا کنیم کدام آنتی ژن خاص تولید این آنتی بادی ها را تحریک و آغاز می کند. کاملاً روشن است که هر واکسن ایدزی که قرار است موفق باشد، لازم است بتواند تولید آنتی بادی ها و ایمنی سلولی هر دو را تحریک و تشویق کند که بسیاری از پژوهشگران این استراتژی را دنبال می کنند. شاید کلید مسئله تحریک ایمنی در سطوح مخاطی یعنی محلی که به طور معمول اچ آی وی از آنجا وارد می شود، باشد حتی این امکان وجود دارد که پژوهشگران پاسخ ایمنی را کشف کنند که هیچ کس تاکنون از آن خبر نداشته یا شاید پاسخ در تعامل بین سیستم ایمنی و تنوع ژنتیکی انسان باشد: مطالعات بر ژن هایی پرتو افکنده اند که نقش موثری در کسانی که در برابر عفونت و بیماری اچ آی وی آسیب پذیر- مقاوم- هستند، دارند. پاسخ در هرکجا که باشد، این آگاهی ها می تواند به کشف و تولید واکسن علیه سایر بیماری ها که همانند اچ آی وی به آسانی حملات سیستم ایمنی را دفع کرده و میلیون ها انسان را از پای درمی آورند، کمک کنند. تولیدکنندگان واکسن بر چنین بیماری هایی احتمالاً باید در جایی غیرمعمول در پی پاسخ به سئوالات خویش باشند. نقشه هایی که پژوهشگران کنونی در قلمرو ناشناخته ایمنی ترسیم می کنند، مسلماً بسیار ارزشمند خواهند بود.  

یکی از مشکلات رایج بیماران دیابتی، به ویژه آنان که سال ها از این بیماری رنج می برند و در کنترل قند خون خود ناموفقند، اختلالات عصبی است که اصطلاحا نوروپاتی دیابتی نامیده می شود. نوروپاتی محیطی، اختلال عملی یا تغییر پاتولوژیک در سیستم عصبی محیطی است که گاهی اوقات به ضایعات غیر التهابی محدود می شود...

مطالعات نشان داده اند که غذا خوردن صحیح در محافظت از اعصاب شما در مقابل نوروپاتی دیابتی کمک می کند. اگر شما دچار دیابت هستید، در طی سال ها وظیفه خود را می دانید. اینکه چه می خورید، چه زمانی می خورید و چه مقدار می خورید، می تواند باعث افزایش قند خون شما و یا پایین افتادن شدید آن شود. خیلی از افراد نیاز به یک انگیزه ی کوچک برای شروع رژیم غذایی سالم دارند. در حقیقت هر فردی برای شروع یک تغییر رفتاری، نیاز به انگیزه دارد. در نظر بگیرید که  شما یک بیمار دیابتی هستید و در معرض خطر دردها و اختلالات عصبی به نام نوروپاتی دیابت ی قرار دارید. چیزی که با یک سوزش یا بی حسی در پاهای شما شروع می شود و به مشکلات بزرگ تری در راه رفتن ، کار کردن و اداره یک زندگی تبدیل می گردد. همچنین نوروپاتی دیابتی می تواند با اختلال در هضم غذاها و یا اختلالات جنسی در شما تظاهر کند. علاوه بر این نوروپاتی دیابتی می تواند درک حس های طبیعی بدن را دشوار کند، مانند علائم پایین افتادن قند خون یا یک حمله قلبی، به همین دلیل حملات قلبی در بیماران دیابتی ممکن است بدون درد آغاز گردد. خوشبختانه ، تحقیقات انجام شده توسط متخصصین دیابت و تغذیه حاکی از آن است که تغذیه سالم در کنترل این اختلالات اعم از پیشگیری و نیز کنترل علائم پس از ظهور نوروپاتی موثر خواهد بود. نکته اصلی در تغذیه سالم، کنترل قند خون است.  مطمئنا اگر تغییر رژیم غذایی این امر را آسان کند، موفقیتی غیر قابل انکار خواهد بود. کنترل صحیح قند خون می تواند سلامت اعصاب را حفظ کرده و حتی از نوروپاتی دیابت ی پیشگیری کند. مهم نیست شما تحت چه درمانی هستید، بلکه با هر لقمه غذایی می خورید، تاثیر بسیار مهمی در سلامتی خود به جای می گذارید.

نکات تغذیه ای زیر را جدی بگیرید:

1- یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید. شاید شما بارها در مقالات یا برنامه های تلویزیونی از هرم غذایی سالم شنیده اید.  یک رژیم غذایی متعادل شامل انواع غذاهاست : کربوهیدرات ها (نشاسته ها)، میوه ها ، سبزیجات ، شیر و لبنیات ، گوشت ، ماکیان، ماهی و چربی های سالم . داشتن یک رژیم غذایی متعادل به حفظ قند خون در حد مطلوب کمک می کند، وزن شما را کنترل کرده و خطر عوارضی مانند نوروپاتی ، بیماری قلبی و سکته مغزی را کاهش می دهد. لذا از هر نوع تغذیه غلطی که هم اکنون دارید دوری کنید. غذاهای جدید را امتحان کنید و همه گروهای اصلی غذایی را وارد رژیم دیابتی خود کنید. نوع رژیم غذایی شما به میزان فعالیت بدنی و جنسیت شما و نیز به اینکه قصد کاهش وزن دارید یا خیر ، بستگی دارد.

نکات کلیدی ذیل شما را در داشتن هرم غذایی سالم راهنمایی می نماید، ولیکن با پزشک خود جهت تنظیم یک رژیم غذایی خاص برای خودتان مشورت کنید:

- از میان گروه های غذایی ، انواع مختلف مواد غذایی و نوشیدنی ها را انتخاب کنید.  - جهت کنترل وزن بدن ، بین کالری دریافتی از غذاها ، با فعالیت بدنی تان تعادل برقرار کنید. - بیشتر، سبزیجات، میوه ها و غلات سبوس دار را مصرف کنید. - روزانه 2 لیوان میوه و 5/2 لیوان سبزیجات بخورید (در رژیم 2000 کالری) - حداقل نیمی از نان و غلات مصرفی شما از نوع غلات کامل باشد، یعنی از نان و برنج سبوس دار استفاده نمایید. - با مصرف گوشت بی چربی، مرغ بدون پوست و محصولات لبنی کم چرب ، دریافت چربی های اشباع و اسیدهای چرب ترانس را کاهش دهید. - چربی های غیراشباع (مثل انواع روغن های گیاهی) را جایگزین چربی های اشباع (مثل روغن حیوانی و کره) و چربی های ترانس (مثل روغن جامد) کنید. - غذاها و نوشیدنی های کم شیرین را انتخاب کنید. - کمتر از 3/2 گرم  در روز نمک دریافت کنید. - حداقل 30 دقیقه فعالیت بدنی منظم  روزانه برای بزرگسالان و 60 دقیقه برای کودکان ضروری است.

2- وعده های غذایی خود را در طی روز توزیع کنید.

حذف وعده های غذایی و پُرخوری می تواند به ترتیب قند خون شما را به شدت کاهش داده و پس از آن به شدت بالا ببرد. از آنجایی که آسیب عصبی ناشی از دیابت می تواند اشتها را کاهش دهد و هضم غذا را با مشکل روبرو کند ، لذا دریافت وعده های متعدد کوچک غذایی برای شما بهتر خواهد بود. به علاوه برخی درمان های دیابت با داشتن وعده های غذایی منظم، بهتر نتیجه می دهند. یک برنامه منظم غذایی برای وعده ها و میان وعده های خود در نظر بگیرید و مشغله های کاری خود را دلیلی برای بی نظمی غذایی ندانید. روزانه 3 وعده غذایی اصلی و 3 میان وعده سالم به ترتیب زیر داشته باشید: صبحانه میان وعده صبح ناهار میان وعده عصر شام میان وعده شب

3- از کربوهیدرات های پیچیده استفاده کنید.

کربوهیدرات های پیچیده بسیار آرام تر از قندهای ساده هضم می شوند و بر خلاف قند و شکر، قند خون شما را به طور ناگهانی بالا نمی برند. همچنین سریع تر شما را سیر می کنند، بنابراین کمتر غذا خواهید خورد و نیز ویتامین ها و مواد معدنی و فیبر بیشتری به بدن شما می رسانند.  اکثر مواد غذایی که شما می خورید، باید دارای کربوهیدرات سالم باشند، مثل میوه ها ، سبزیجات ، شیر کم چرب، غلات و نان های سبوس دار ، برنج قهوه ای ، لوبیا ، عدس و نان جو. - هنگام خرید، مواد غذایی تازه را انتخاب کنید و از خرید مواد غذایی منجمد و کنسرو شده خودداری کنید. - سعی کنید استفاده از غذاهای آماده و نیمه آماده (مانند انواع فست فودها و نیز مواد غذایی دارای افزودنی) را کاهش دهید. - به جای نان ها و برنج سفید ، انواع جدید سبزیجات نشاسته ای مانند نخود فرنگی، فلفل دلمه ای  و یا عدس پخته را امتحان کنید.

با کاهش قدرت سیستم دفاعی به مرور زمان بدن آماده ابتلا به عفونتها و سرطانهایی می شود که به طور معمول در مردم عادی دیده نمی شوند ، این بیماریها بصورت بیماریهای ریوی ، اسهالهای شدید و مزمن ،‌ تبهای طولانی ، کاهش وزن ،‌ اختلالات شخصیتی ،‌ بیماریهای مغزی وپوستی خود را نشان می دهند که درنهایت منجر به مرگ فرد مبتلا خواهد شد.

● علائم اصلی ایدز:

▪ کاهش وزن بیشتر از ۱۰ درصد

▪ اسهال مزمن بیشتر از یک ماه

▪ تبهای متناوب یا ثابت بیش از یک ماه

● علائم فرعی:

▪ سرفه پایدار به مدت بیش از یک ماه

▪ عفونت پوستی منتشر همراه با خارش

▪ تبخالهای عود کننده ▪ برفک دهانی

▪ عفونت تبخالی مزمن پیشرونده و منتشر

▪ بزرگ شدن عمومی غدد لنفی آلودگی به ویروس ایدز دلیل ابتلا به بیماری ایدز نیست ولی سرانجام تقریباً بطوراجتناب ناپذیری به بیماری ایدز منتهی می شود. یکی از اولین راه های شناخت یک بیماری، شناخت علائم و مراحل مختلف سیر بیماری است. با این شناسایی می توان از گسترش و توسعه بیماری در مراحل اولیه جلوگیری نمود. علائم آلودگی بیماری ایدز بسیار پیچیده است و دارای مراحل چندی است که الزاماًهمه آنها در افراد آلوده مشاهده نمی شود. این مراحل عبارتند از:

● مرحله اول عفونت حاد: در اغلب موارد در صورتی که تعداد کافی ویروس ایدز وارد بدن فردی شود ، بعد از چند هفته علائمی نظیر تب ، گلودرد،بزرگی غدد لنفاوی، درد مفاصل و عضلات ، سر درد، ضعف و بی حالی، بی اشتهایی ، تهوع و استفراغ، کاهش وزن، اسهال و گاهی دانه های جلدی و یا تظاهرات عصبی ظاهر میگردد. این علائم اختصاصی نبوده و شباهت کاملی با نشانه های بسیاری از بیماریهای دیگر دارد. چون خود بخود ظرف یک تا دو هفته بهبودی حاصل میگردد ، کمتر اتفاق می افتد که بیماری دراین دوره تشخیص داده شود. بعلاوه از هنگام ورود ویروس ایدز تا مثبت شدن نتیجه آزمایشگاهی که نشانگر آلودگی فرد است حدود ۲ تا ۱۲ هفته و گاهی تا۱۶ ماه طول می کشد. در این فاصله زمانی ، فرد، آلوده بوده و ممکن است سایرین را آلوده کند.

● مرحله دوم بدون علامت: پس از بهبودی خود بخودی مرحله حاد، بیمار وارد مرحله بدون علامت می شود که بر حسب نوع ویروس آلوده کننده از۱۰تا ۱۷ سال طول می کشد. در این مدت شخص آلوده هیچگونه علامتی از بیماری را بروز نمی دهد و به ظاهر کاملاً سالم است ولی برای دیگران آلوده کننده می باشد. این مرحله نزد کودکان کوتاهتر است و در این مرحله شخص دیگران را مبتلا می کند. در این دوره آزمایش خون مثبت است. کنترل انتشار ویروس در این مرحله مشکل می باشد.

● مرحله سوم بزرگی منتشر و پایدار غدد لنفاوی: دراین مرحله غدد لنفاوی به صورت بزرگ شده و به شکل قرینه و بدون درد در بیش از دو نقطه بدن بجز ناحیه کشاله ران ظاهر می شود حداقل ۳ماه باقی می مانند.

● مرحله چهارم ایدز: قبل از بروز علائم نهایی ایدز در بیمار، عوارضی ظاهر می شود که به آن علائم مربوط به ایدز می گویند و عبارتند از ▪ کاهش وزن بیشتر از۱۰درصد وزن سابق ▪ اسهال به مدت بیشتر از یک ماه ▪ تب به مدت بیشتر از یک ماه ▪ عرق شبانه ▪ خستگی، بی حالی و ضعف این علائم را مقدمه استقرار کامل ایدز که پایان طیف بیماری می باشد ، به حساب می آورند. در برخی موارد، بی قراری، بی اشتهایی، دل درد، سردرد وجود دارد و تغییرات عصبی منجر به از دست دادن حافظه و آسیب اعصاب محیطی می شود. این علائم معمولاً متناوب است ولی کاهش وزن در اکثر بیماران وجود دارد و پیشرونده هم می باشد. بسیاری از بیماران در این مرحله دچار ضایعات پوستی، مخاطی و ضایعات دائم و یا عود کننده دهنی و یا ناحیه تناسلی به علت ویروسهای مختلف می شوند.

● مرحله پنجم ایدز: ایدز به مرحله نهایی آلودگی ایدز گفته میشود. در این مرحله به علت کاهش شدید قدرت دفاعی بدن، شخص، مستعد ابتلا به بسیاری عفونتهای و سرطانها می شود که علائم بسیار متنوعی دارند و درنهایت بیمار را از پای در می آورند.