• ایمیل: info@yaghootsalamat.com

  • تلفن : 3902-21-0098

انستیتوهای ملی بهداشت ایالات متحده به تنهایی سالانه حدود ۵۰۰ میلیون دلار هزینه می کنند و بیش از ۵۰ نوع دارو در کارآزمایی های بالینی مورد بررسی قرار گرفته اند. با این حال تهیه واکسن موثری برای ایدز که بالقوه قادر است سالانه میلیون ها مورد جدید عفونت HIV را مانع شود، هنوز هم یک رویای دوردست است. اگرچه پژوهشگران ایدز، درون ویروس را آشکار و با دقت تمام جزئیات نحوه تخریب سیستم ایمنی توسط آن را کشف کرده اند، ولی هنوز لازم است پاسخ های دفاعی را که عفونت ها را پس می رانند، آشکار سازند. این بدان معنا است که همان گونه که یکی از پژوهشگران پیرامون واکسن ایدز بیش از یک دهه قبل بیان نمود، کار این پژوهشگران مثل «پرواز بدون قطب نما» است...

 

برخی از افراد بدبین بر این باورند که هیچ واکسنی اچ آی وی را از پیشرفت بازنخواهد داشت. آنها اینطور استدلال می کنند که ویروس با چنان سرعتی بازتولید می شود و آنقدر اشتباه در طول این فرایند صورت می گیرد که احتمالاً هیچ واکنشی نمی تواند تمام انواع موجود اچ آی وی وی را از تکثیر باز دارد. همچنین اچ آی وی از برخی مکانیسم های پیچیده برای جاخالی دادن در برابر حملات سیستم ایمنی استفاده می کند و با پوشاندن پروتئین های سطحی اش در میان انبوهی از قندها نواحی آسیب پذیرش را از دسترس آنتی بادی ها دور نگاه می دارد و در عین حال، پروتئین هایی تولید می کند که مانع تولید رزمندگان دیگر سیستم ایمنی می شود. بدبینان اشاره می کند که تولیدکنندگان و کاشفان واکسن شانس موفقیت کمی در برابر عوامل بیماریزایی چون اچ آی وی دارند که دائماً علیه سیستم ایمنی حیله می ورزند و تلاش می کنند آن را فریب دهند. انگل مالاریا، ویروس هپاتیت C و باسیل سل از جمله این مواردند. با این حال، جویندگان واکسن ایدز دلایل محکمی دارند که به موفقیت خویش ایمان داشته باشند. مطالعات بر روی میمون ها نشان داده که واکسن ها می توانند از حیوانات در مقابل اس آی وی (نوعی از ویروس که میمون ها را مبتلا می کند) محافظت کنند. در چندین مطالعه، افرادی یافت شده اند که مکرراً در معرض اچ آی وی قرار گرفته ولی آلوده نشده اند که این نشان از آن دارد که چیزی ویروس را از تکثیر بازمی دارد. درصد کمی از کسانی که آلوده می شوند به نظر می رسد که هیچ خسارتی را متحمل نمی شوند. دیگران نیز ویروس را به مدت یک دهه یا بیشتر در خود نگاه می دارند تا آنکه آسیبی در سیستم ایمنی شان آشکار می شود. همچنین دانشمندان دریافته اند که ندرتاً برخی آنتی بادی ها در لوله آزمایش بر ویروس اچ آی وی بسیار موثرند. در ابتدا پژوهشگران به واکسن هایی که تولید آنتی بادی ها را علیه پروتئین سطحی اچ آی وی تحریک می کنند، دل بسته بودند. این رویکرد به نظر امیدبخش می آمد، چه اچ آی وی از پروتئین سطحی برای چفت و بست شدن با گلبول های خون و ایجاد عفونت استفاده می کند لیکن واکسن هایی که تنها شامل پروتئین سطحی اچ آی وی بودند در بدن حیوان و لوله آزمایش چندان فعال به نظر نمی رسیدند در کارآزمایی های بالینی بعدی در مقیاس بزرگ تر معلوم شد که فاقد ارزش اند. اکنون پژوهشگران به شدت بر روی رویکردهای دیگر تحقیق و بررسی می کنند. هنگامی که اچ آی وی شروع به خنثی ساختن آنتی بادی ها و ایجاد عفونت می کند، خط دوم دفاعی یعنی ایمنی سلولی ویروس را هدف می گیرد و سلول های آلوده به اچ آی وی را نابود می سازد. در حال حاضر، چندین واکسن مختلف با هدف تحریک تولید سلول های قاتل یعنی همان سربازانی که به یک باره به دشمن حمله می آورند، تحت بررسی و آزمون اند ولی ایمنی سلولی بازیگران دیگری نیز دارد- مثل ماکروفاژها، شبکه واسطه های شیمیایی مثل سایتوکین ها و به اصطلاح سلول های قاتل طبیعی- که توجه زیادی به آنها نشده است. جست وجو در پی تولید واکسن های مبتنی بر آنتی بادی نیز تجدید حیات یافته است،گرچه لازم است پژوهشگران اندکی به گذشته بیندیشند. پژوهشگران واکسن به طور معمول با آنتی ژن ها- در این مورد، قطعاتی از اچ آی وی- آغاز کرده و سپس آنتی بادی هایی را که تهیه کرده اند می آزمایند لیکن اکنون پژوهشگران بیشتر از یک دوجین آنتی بادی از بیماران دچار عفونت به دست آوردند که در آزمایشات در لوله آزمایش عفونت اچ آی وی را مهار می کنند. معمای قضیه این است که پیدا کنیم کدام آنتی ژن خاص تولید این آنتی بادی ها را تحریک و آغاز می کند. کاملاً روشن است که هر واکسن ایدزی که قرار است موفق باشد، لازم است بتواند تولید آنتی بادی ها و ایمنی سلولی هر دو را تحریک و تشویق کند که بسیاری از پژوهشگران این استراتژی را دنبال می کنند. شاید کلید مسئله تحریک ایمنی در سطوح مخاطی یعنی محلی که به طور معمول اچ آی وی از آنجا وارد می شود، باشد حتی این امکان وجود دارد که پژوهشگران پاسخ ایمنی را کشف کنند که هیچ کس تاکنون از آن خبر نداشته یا شاید پاسخ در تعامل بین سیستم ایمنی و تنوع ژنتیکی انسان باشد: مطالعات بر ژن هایی پرتو افکنده اند که نقش موثری در کسانی که در برابر عفونت و بیماری اچ آی وی آسیب پذیر- مقاوم- هستند، دارند. پاسخ در هرکجا که باشد، این آگاهی ها می تواند به کشف و تولید واکسن علیه سایر بیماری ها که همانند اچ آی وی به آسانی حملات سیستم ایمنی را دفع کرده و میلیون ها انسان را از پای درمی آورند، کمک کنند. تولیدکنندگان واکسن بر چنین بیماری هایی احتمالاً باید در جایی غیرمعمول در پی پاسخ به سئوالات خویش باشند. نقشه هایی که پژوهشگران کنونی در قلمرو ناشناخته ایمنی ترسیم می کنند، مسلماً بسیار ارزشمند خواهند بود.  

با کاهش قدرت سیستم دفاعی به مرور زمان بدن آماده ابتلا به عفونتها و سرطانهایی می شود که به طور معمول در مردم عادی دیده نمی شوند ، این بیماریها بصورت بیماریهای ریوی ، اسهالهای شدید و مزمن ،‌ تبهای طولانی ، کاهش وزن ،‌ اختلالات شخصیتی ،‌ بیماریهای مغزی وپوستی خود را نشان می دهند که درنهایت منجر به مرگ فرد مبتلا خواهد شد.

 

● علائم اصلی ایدز:

▪ کاهش وزن بیشتر از ۱۰ درصد

▪ اسهال مزمن بیشتر از یک ماه

▪ تبهای متناوب یا ثابت بیش از یک ماه

 

● علائم فرعی:

▪ سرفه پایدار به مدت بیش از یک ماه

▪ عفونت پوستی منتشر همراه با خارش

▪ تبخالهای عود کننده ▪ برفک دهانی

▪ عفونت تبخالی مزمن پیشرونده و منتشر

▪ بزرگ شدن عمومی غدد لنفی آلودگی به ویروس ایدز دلیل ابتلا به بیماری ایدز نیست ولی سرانجام تقریباً بطوراجتناب ناپذیری به بیماری ایدز منتهی می شود. یکی از اولین راه های شناخت یک بیماری، شناخت علائم و مراحل مختلف سیر بیماری است. با این شناسایی می توان از گسترش و توسعه بیماری در مراحل اولیه جلوگیری نمود. علائم آلودگی بیماری ایدز بسیار پیچیده است و دارای مراحل چندی است که الزاماًهمه آنها در افراد آلوده مشاهده نمی شود. این مراحل عبارتند از:

 

● مرحله اول عفونت حاد: در اغلب موارد در صورتی که تعداد کافی ویروس ایدز وارد بدن فردی شود ، بعد از چند هفته علائمی نظیر تب ، گلودرد،بزرگی غدد لنفاوی، درد مفاصل و عضلات ، سر درد، ضعف و بی حالی، بی اشتهایی ، تهوع و استفراغ، کاهش وزن، اسهال و گاهی دانه های جلدی و یا تظاهرات عصبی ظاهر میگردد. این علائم اختصاصی نبوده و شباهت کاملی با نشانه های بسیاری از بیماریهای دیگر دارد. چون خود بخود ظرف یک تا دو هفته بهبودی حاصل میگردد ، کمتر اتفاق می افتد که بیماری دراین دوره تشخیص داده شود. بعلاوه از هنگام ورود ویروس ایدز تا مثبت شدن نتیجه آزمایشگاهی که نشانگر آلودگی فرد است حدود ۲ تا ۱۲ هفته و گاهی تا۱۶ ماه طول می کشد. در این فاصله زمانی ، فرد، آلوده بوده و ممکن است سایرین را آلوده کند.

 

● مرحله دوم بدون علامت: پس از بهبودی خود بخودی مرحله حاد، بیمار وارد مرحله بدون علامت می شود که بر حسب نوع ویروس آلوده کننده از۱۰تا ۱۷ سال طول می کشد. در این مدت شخص آلوده هیچگونه علامتی از بیماری را بروز نمی دهد و به ظاهر کاملاً سالم است ولی برای دیگران آلوده کننده می باشد. این مرحله نزد کودکان کوتاهتر است و در این مرحله شخص دیگران را مبتلا می کند. در این دوره آزمایش خون مثبت است. کنترل انتشار ویروس در این مرحله مشکل می باشد.

 

● مرحله سوم بزرگی منتشر و پایدار غدد لنفاوی: دراین مرحله غدد لنفاوی به صورت بزرگ شده و به شکل قرینه و بدون درد در بیش از دو نقطه بدن بجز ناحیه کشاله ران ظاهر می شود حداقل ۳ماه باقی می مانند.

 

● مرحله چهارم ایدز: قبل از بروز علائم نهایی ایدز در بیمار، عوارضی ظاهر می شود که به آن علائم مربوط به ایدز می گویند و عبارتند از ▪ کاهش وزن بیشتر از۱۰درصد وزن سابق ▪ اسهال به مدت بیشتر از یک ماه ▪ تب به مدت بیشتر از یک ماه ▪ عرق شبانه ▪ خستگی، بی حالی و ضعف این علائم را مقدمه استقرار کامل ایدز که پایان طیف بیماری می باشد ، به حساب می آورند. در برخی موارد، بی قراری، بی اشتهایی، دل درد، سردرد وجود دارد و تغییرات عصبی منجر به از دست دادن حافظه و آسیب اعصاب محیطی می شود. این علائم معمولاً متناوب است ولی کاهش وزن در اکثر بیماران وجود دارد و پیشرونده هم می باشد. بسیاری از بیماران در این مرحله دچار ضایعات پوستی، مخاطی و ضایعات دائم و یا عود کننده دهنی و یا ناحیه تناسلی به علت ویروسهای مختلف می شوند.

 

● مرحله پنجم ایدز: ایدز به مرحله نهایی آلودگی ایدز گفته میشود. در این مرحله به علت کاهش شدید قدرت دفاعی بدن، شخص، مستعد ابتلا به بسیاری عفونتهای و سرطانها می شود که علائم بسیار متنوعی دارند و درنهایت بیمار را از پای در می آورند.

یکی از مشکلات رایج بیماران دیابتی، به ویژه آنان که سال ها از این بیماری رنج می برند و در کنترل قند خون خود ناموفقند، اختلالات عصبی است که اصطلاحا نوروپاتی دیابتی نامیده می شود. نوروپاتی محیطی، اختلال عملی یا تغییر پاتولوژیک در سیستم عصبی محیطی است که گاهی اوقات به ضایعات غیر التهابی محدود می شود...

 

مطالعات نشان داده اند که غذا خوردن صحیح در محافظت از اعصاب شما در مقابل نوروپاتی دیابتی کمک می کند. اگر شما دچار دیابت هستید، در طی سال ها وظیفه خود را می دانید. اینکه چه می خورید، چه زمانی می خورید و چه مقدار می خورید، می تواند باعث افزایش قند خون شما و یا پایین افتادن شدید آن شود. خیلی از افراد نیاز به یک انگیزه ی کوچک برای شروع رژیم غذایی سالم دارند. در حقیقت هر فردی برای شروع یک تغییر رفتاری، نیاز به انگیزه دارد. در نظر بگیرید که  شما یک بیمار دیابتی هستید و در معرض خطر دردها و اختلالات عصبی به نام نوروپاتی دیابت ی قرار دارید. چیزی که با یک سوزش یا بی حسی در پاهای شما شروع می شود و به مشکلات بزرگ تری در راه رفتن ، کار کردن و اداره یک زندگی تبدیل می گردد. همچنین نوروپاتی دیابتی می تواند با اختلال در هضم غذاها و یا اختلالات جنسی در شما تظاهر کند. علاوه بر این نوروپاتی دیابتی می تواند درک حس های طبیعی بدن را دشوار کند، مانند علائم پایین افتادن قند خون یا یک حمله قلبی، به همین دلیل حملات قلبی در بیماران دیابتی ممکن است بدون درد آغاز گردد. خوشبختانه ، تحقیقات انجام شده توسط متخصصین دیابت و تغذیه حاکی از آن است که تغذیه سالم در کنترل این اختلالات اعم از پیشگیری و نیز کنترل علائم پس از ظهور نوروپاتی موثر خواهد بود. نکته اصلی در تغذیه سالم، کنترل قند خون است.  مطمئنا اگر تغییر رژیم غذایی این امر را آسان کند، موفقیتی غیر قابل انکار خواهد بود. کنترل صحیح قند خون می تواند سلامت اعصاب را حفظ کرده و حتی از نوروپاتی دیابت ی پیشگیری کند. مهم نیست شما تحت چه درمانی هستید، بلکه با هر لقمه غذایی می خورید، تاثیر بسیار مهمی در سلامتی خود به جای می گذارید.

 

نکات تغذیه ای زیر را جدی بگیرید:

1- یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید. شاید شما بارها در مقالات یا برنامه های تلویزیونی از هرم غذایی سالم شنیده اید.  یک رژیم غذایی متعادل شامل انواع غذاهاست : کربوهیدرات ها (نشاسته ها)، میوه ها ، سبزیجات ، شیر و لبنیات ، گوشت ، ماکیان، ماهی و چربی های سالم . داشتن یک رژیم غذایی متعادل به حفظ قند خون در حد مطلوب کمک می کند، وزن شما را کنترل کرده و خطر عوارضی مانند نوروپاتی ، بیماری قلبی و سکته مغزی را کاهش می دهد. لذا از هر نوع تغذیه غلطی که هم اکنون دارید دوری کنید. غذاهای جدید را امتحان کنید و همه گروهای اصلی غذایی را وارد رژیم دیابتی خود کنید. نوع رژیم غذایی شما به میزان فعالیت بدنی و جنسیت شما و نیز به اینکه قصد کاهش وزن دارید یا خیر ، بستگی دارد.

نکات کلیدی ذیل شما را در داشتن هرم غذایی سالم راهنمایی می نماید، ولیکن با پزشک خود جهت تنظیم یک رژیم غذایی خاص برای خودتان مشورت کنید:

- از میان گروه های غذایی ، انواع مختلف مواد غذایی و نوشیدنی ها را انتخاب کنید.  - جهت کنترل وزن بدن ، بین کالری دریافتی از غذاها ، با فعالیت بدنی تان تعادل برقرار کنید. - بیشتر، سبزیجات، میوه ها و غلات سبوس دار را مصرف کنید. - روزانه 2 لیوان میوه و 5/2 لیوان سبزیجات بخورید (در رژیم 2000 کالری) - حداقل نیمی از نان و غلات مصرفی شما از نوع غلات کامل باشد، یعنی از نان و برنج سبوس دار استفاده نمایید. - با مصرف گوشت بی چربی، مرغ بدون پوست و محصولات لبنی کم چرب ، دریافت چربی های اشباع و اسیدهای چرب ترانس را کاهش دهید. - چربی های غیراشباع (مثل انواع روغن های گیاهی) را جایگزین چربی های اشباع (مثل روغن حیوانی و کره) و چربی های ترانس (مثل روغن جامد) کنید. - غذاها و نوشیدنی های کم شیرین را انتخاب کنید. - کمتر از 3/2 گرم  در روز نمک دریافت کنید. - حداقل 30 دقیقه فعالیت بدنی منظم  روزانه برای بزرگسالان و 60 دقیقه برای کودکان ضروری است.

 

2- وعده های غذایی خود را در طی روز توزیع کنید.

حذف وعده های غذایی و پُرخوری می تواند به ترتیب قند خون شما را به شدت کاهش داده و پس از آن به شدت بالا ببرد. از آنجایی که آسیب عصبی ناشی از دیابت می تواند اشتها را کاهش دهد و هضم غذا را با مشکل روبرو کند ، لذا دریافت وعده های متعدد کوچک غذایی برای شما بهتر خواهد بود. به علاوه برخی درمان های دیابت با داشتن وعده های غذایی منظم، بهتر نتیجه می دهند. یک برنامه منظم غذایی برای وعده ها و میان وعده های خود در نظر بگیرید و مشغله های کاری خود را دلیلی برای بی نظمی غذایی ندانید. روزانه 3 وعده غذایی اصلی و 3 میان وعده سالم به ترتیب زیر داشته باشید: صبحانه میان وعده صبح ناهار میان وعده عصر شام میان وعده شب

 

3- از کربوهیدرات های پیچیده استفاده کنید.

کربوهیدرات های پیچیده بسیار آرام تر از قندهای ساده هضم می شوند و بر خلاف قند و شکر، قند خون شما را به طور ناگهانی بالا نمی برند. همچنین سریع تر شما را سیر می کنند، بنابراین کمتر غذا خواهید خورد و نیز ویتامین ها و مواد معدنی و فیبر بیشتری به بدن شما می رسانند.  اکثر مواد غذایی که شما می خورید، باید دارای کربوهیدرات سالم باشند، مثل میوه ها ، سبزیجات ، شیر کم چرب، غلات و نان های سبوس دار ، برنج قهوه ای ، لوبیا ، عدس و نان جو. - هنگام خرید، مواد غذایی تازه را انتخاب کنید و از خرید مواد غذایی منجمد و کنسرو شده خودداری کنید. - سعی کنید استفاده از غذاهای آماده و نیمه آماده (مانند انواع فست فودها و نیز مواد غذایی دارای افزودنی) را کاهش دهید. - به جای نان ها و برنج سفید ، انواع جدید سبزیجات نشاسته ای مانند نخود فرنگی، فلفل دلمه ای  و یا عدس پخته را امتحان کنید.

از توصیه‌هایی مثل نوشیدن هشت لیوان آب در روز تا هشدارهایی مثل در خانه ماندن در فصل سرما هنگام بیماری، بعضی باورهای متداول پزشکی باوجود اینکه بارها و بارها نادرستی‌شان تایید شده است اما در بین عموم باقی می‌مانند. در ادامه به ۱۰ مورد از آنها اشاره می‌کنیم.
واکسن‌ها ممکن است موجب بروز آنفولانزا (و اوتیسم) شوند
بااینکه بدن ممکن است با یک تب خفیف به همه واکسن‌ها واکنش دهد اما این شایعات که واکسن آنفولانزا باعث ابتلا به آنفولانزا می‌شود کاملاً نادرست است. درست است که این واکسن حاوی ویروس‌های مرده آنفولانزا است اما این ویروس‌ها مرده هستند. یک ویروس مرده نمی تواند موجب ابتلا به آنفولانزا شود. درمورد اینکه واکسن‌ها موجب ابتلا به اوتیسم می‌شوند هم باید گفت که این شایعه در سال ۱۹۹۸ توسط یک مقاله که در مجله “The Lancet” به چاپ رسید، پخش شد.
در این مقاله، والدین هشت کودک مبتلا به اوتیسم عنوان کرده بودند که تصور می‌کنند فرزندانشان بعد از زدن واکسن سرخک و سرخجه به این مشکل مبتلا شده‌اند. ارتباط بین این دو خیلی زود با علت جایگزین شد و از آن زمان باوجود تحقیقات بیشمار که هیچ ارتباطی بین این واکسن‌ها و بالا بردن احتمال ابتلا به اوتیسم پیدا نکردند، این شایعات همه جا پراکنده شد. متاسفانه، بقای این باور نادرست زمان و هزینه زیادی را که می‌توانست در جهت تحقیقات مربوط به اوتیسم صرف شود، برای اثبات دوباره و دوباره اینکه واکسیناسیون موجب ابتلا به آن نمی‌شود تلف می‌کند.
مکمل‌های غذایی همیشه سلامت شما را ارتقاء می‌بخشند
تحقیقات مختلفی به اثبات می‌رسانند که مکمل‌های ویتامینه نه‌تنها ممکن است بی‌تاثیر باشند، بلکه می‌توانند خطراتی نیز به دنبال داشته باشند. بعنوان مثال، افرادیکه ویتامین C و E مصرف می‌کنند، ممکن است خود را در معرض ابتلا به سرطان قرار دهند زیرا مقدار زیاد از این آنتی‌اکسیدان‌ها ممکن است موجب اختلالات ژنتیکی شود. به همین ترتیب، در یک تحقیق دیگر مشخص شد که مکمل‌های روغن ماهی با سرطان در موش‌ها مرتبط است. FDA به اندازه داروها برای مکمل‌های غذایی هم قوانین ندارد به همین دلیل درمورد ایمنی بسیاری از مکمل‌ها تحقیق نشده است. علاوه‌براین، ممکن است ادعاهای تاییدنشده‌ای روی برچسب ظرف این مکمل‌ها نوشته شده باشد و حتی ممکن است دوز مصرفی نیز نادرست توصیه شده باشد. اما اگر این ویتامین‌ها و ترکیبات از موادغذایی طبیعی دریافت شوند نه قرص و مکمل، نیازی به نگرانی برای مصرف دوز بالا نیست.
هوای سرد باعث مریض شدنتان می‌شود
این باور در سراسر جهان متداول است اما کاملاً اشتباه است. تحقیقات نشان داده است که بیشتر علائم سرماخوردگی–چه واقعی و چه تصوری–در زمانی که سردمان است احساس می‌شود اما این درجه هوا نیست که ما را در مقابل ویروس‌ها آسیب‌پذیرتر می‌کند. از سال ۱۹۶۸ که تحقیقی در مجله پزشکی نیوانگلند به چاپ رسید، مشخص شد که وقتی محققان افراد سرمایی را در معرض rhinovirus، یکی از متداول‌ترین ویروس‌های سرماخورگی، قرار دادند چه اتفاقی افتاد. نتیجه‌ها نشان داد که افراد در هوای سرد نسبت به زمان‌هایی که در دماهای متعادل‌ترین هستند، احتمال بیشتری برای ابتلا به سرماخوردگی ندارند. و اگر سرماخورده باشید، هیچ دلیلی ندارد که نتوانید بیرون در هوای سرد بروید.
بااینکه استراحت در این زمان بسیار عالی است اما هوای سرد تفاوتی در سرعت بهبودی شما ایجاد نمی‌کند. درواقع، بااینکه تحقیقات در این زمینه در مراحل ابتدایی است، اما این امکان وجود دارد که قرارگیری در معرض هوای سرد می‌تواند حتی به بدنتان کمک کند. برخی دانشمندان حدس می‌زنند که سرماخوردگی به این دلیل در ماه‌های سرد بیشتر اتفاق می‌افتد که افراد بیشتر در داخل خانه و فضاهای سربسته می‌مانند، بیشتر با هم در ارتباط نزدیک هستند و میکروب‌ها فرصت بیشتری برای پراکنده‌ شدن دارند.
ما فقط از ۱۰ درصد مغز خود استفاده می‌کنیم
از سال ۱۹۰۷ تا بحال سخنرانان انگیزشی و گروه‌های خودیاری از این نکته برای تشویق مردم به استفاده از قابلیت‌های خود استفاده می‌کردند. اما هیچیک از این افراد نمی‌ توانستند ادعای خود را از نظر علمی نیز ثابت کنند. امروز می‌توان با استفاده از دستگاه‌های تصویربرداری پیشرفته، به هر قسمت از مغز که بخواهیم نگاه کنیم و در هر زمان که می‌خواهیم مقدار فعالیت مغز را بررسی کرده و به این باور بخندیم. اما چرا این باور نادرست هنوز بین مردم وجود دارد؟ شاید از آن خوشمان می‌آید. احتمالاً می‌خواهیم فکر کنیم که از همه قدرتمان استفاده نکرده‌ایم.
قند، بچه‌ها را شیطان می‌کند
به ندرت می‌توان پدر یا مادری را پیدا کرد که به این باور اعتقاد نداشته باشد. در یک تحقیق هوشمندانه جدید به بچه‌ها غذای شیرین‌شده با آسپارتام دادند که ترکیبی بدون قند است. محققان به نیمی از والدین گفتند که این غذا حاوی قند است و به نیمی دیگر واقعیت را گفتند. والدینی که تصور می‌کردند بچه‌هایشان غذای حاوی قند مصرف کرده‌اند گزارش دادند که آنها غیرقابل‌کنترل و بسیار فعال شده‌اند. اما یک سنسور روی مچ این بچه‌ها که سطح فعالیت آنها را اندازه‌گیری می‌کند، خلاف این را نشان می‌داد: بچه‌ها کاملاً طبیعی رفتار می‌کردند. قندیجات معمولاً زمانی به بچه‌ها داده می‌شود که قوانین شل‌تر هستند و بچه‌های دیگری هم در آن اطراف هستند–مثل جشن‌های تولد و تعطیلات. ممکن است این دلیل نشر این باور نادرست میان عموم بوده باشد.
اگر دچار صدمه‌ای شدید که موجب بیهوشی شد، باید سعی کنید بیدار بمانید
این صدمات و غش کردن‌ها بسیار اتفاق می‌افتد و بااینکه همیشه نیاز به توجه پزشکی برای آن است، معمولاً چندان جدی و خطرناک نیستند. هشدار برای بیدار ماندن بعد از بیهوشی و غش معمولاً از یک سوءتعبیر درمورد یک نوع آسیب‌ خاص به سر ناشی می‌شود–نوعی که موجب خونریزی مغزی می‌شود– که موجب کما یا بدتر از آن می‌شود. اما این اتفاق بسیار نادر است و درمورد افرادی که دچار بیهوشی‌های معمولی می‌شوند صدق نمی‌کند. اگر توسط پزشک معاینه شدید و نظر او این بود که دچار یک بیهوش یا غش عادی و خفیف بوده‌اید، نیازی به نگرانی نیست.
آدامس تا ۷ سال در معده‌ می‌ماند
بااینکه درست است که بسیاری ترکیبات موجود در آدامس مثل الاستومرها، رزین و موم قابل‌هضم نیستند، اما این به آن معنا نیست که تا آخر عمر در شکمتان می‌ماند. بیشتر آنچه می‌خوریم–حتی چیزهایی که توصیه می‌شود مصرف کنیم مثل فیبر–قابل‌هضم نیستند. اما دستگاه گوارش یک ماشین ارگانیک قوی است که هر چیزی که قادر به جذب آن نباشد، رد می‌کند. باوجود چسبندگی آدامس، این ماده مستقیم از دستگاه گوارشتان رد شده از بدنتان دفع می‌شود.
مطالعه در تاریکی یا بیش از اندازه نزدیک نشستن به تلویزیون، بینایی‌تان را ضعیف می‌کند
نور کم یا زیاد، خیره شدن به تلویزیون از فاصله نزدیک بی‌شک باعث می‌شود جشمانتان بیشتر کار کرده و اذیت شود اما هیچ سند و مدرکی ثابت نمی‌کند که این کارها می‌تواند تخریب طولانی‌مدت برای چشمانتان ایجاد کند. باور نادرست درمورد تلویزیون از دهه شصت شروع شد و در آن زمان ممکن است درست بوده باشد. برخی از تلویزیون‌‌های رنگی در آن زمان تشعشعات زیادی ساتع کرده که می‌توانست موجب آسیب رسیدن به چشم شود اما این مشکل دیرزمانی است برطرف شده و تلویزون ها و مانتیورهای امروزی تقریبا بی خطرند. اگر تمایل دارید برای تماشای تلویزون خیلی نزدیک به صفحه نمایش بنشینید، ممکن است لازم باشد برای تشخیص نزدیک بینی چشمهایتان نزد ‌پزشک بروید اما نزدیک تلویزیون نشستن شما را عینی نمی‌کند.
باید در روز حداقل ۸ لیوان آب بنوشید
به طور کلی، بدن ما معمولاً کم‌آب نیست و به خوبی می‌تواند سطح آب داخل خود را تنظیم کند. باور ۸ لیوان آب در روز از سال ۱۹۴۵ شروع شد که هیئت تغذیه شورای ملی تحقیقات امریکا عنوان کرد افراد بزرگسال باید در روز دو و نیم لیتر آب مصرف کنند (تقریباً برابر با ۸ لیوان). البته رسانه‌ها فقط به گزارش همین جمله اکتفا کردند اما این هیئت در ادامه توضیح می‌دهد که بیشتر این دو و نیم لیتر از موادغذایی تامین می‌شود. این توصیه باید به این شکل تغییر کند: حدود هشت لیوان آب در روز بخورید یا بیاشامید.
تا یک ساعت قبل از شنا کردن نباید غذا بخورید
این باور نادرست احتمالاً بسیاری از بعدازظهرهای تابستان شما را خراب کرده است. اما واقعیت این است که هیچ دلیلی ندارد که بعد از غذا خوردن شنا نکنید. درست است که هر نوع فعالیت شدید بعد از غذا خوردن می‌تواند ایجاد ناراحتی کند (بااینکه خطرناک نیست) اما برای اکثر ما جای نگرانی وجود ندارد. و دل‌درد هر زمانی ممکن است اتفاق بیفتد، چه غذا خورده باشید چه نخورده باشید.

سندرم پيش از قاعدگي (PMS) شايعترين بيماري زنان است و نزديك به 80 در صد بانوان در هفته قبل از شروع عادت ماهانه يكي از علايم اين سندرم را تجربه مي كنند. برخی بانوان به علائم قبل از قاعدگی عادت کرده اند و آنها را جزء لاینفک قاعدگی می دانند، بنابراین ضمن داشتن مشکل آنرا عنوان نمی کنند. تا كنون بيش از 150 علامت جسمي، روحي و رفتاري براي PMS شناخته شده و از اينرو به اين سندرم لقب بيماري هزار چهره را داده اند به برخي از اين علايم به اختصار در جدول ذيل اشاره شده است. اين سندرم مي تواند در روابط خانوادگي، اجتماعي و شغلي فرد مشكل آفرين باشد.
علايم سندرم پيش از قاعدگي:

علائم روحي : عصبانیت، تحریک پذیری و زودرنجي، تغییر اشتها (میل زیاد به غذاخوردن)، افسردگی، اضطراب و تنش هاي روحي، ازدست دادن کنترل روی عواطف و احساسات، کم خوابی و افزایش نیاز به خواب، عدم تمایل به انجام فعالیتهای روزمره و بي حوصلگي

علائم جسمی : نفخ شکمی، درد بدن، تغییر در میل جنسی، حساسیت پستانها و احساس ورم در آنها، کاهش تمرکز، خستگی، سردرد، تعریق، افزایش وزن بدن، کرامپ ودرد شکم

    
هنوز علت بروز اين سندرم نامشخص است اما به هم خوردن تعادل هورموني استروژن و پروژسترون را مهمترين علت بروز اين بيماري مي‌دانند. با توجه به مشخص نبودن علل بروز سندرم قبل از قاعدگي در بحث درمان به رفع علایم به صورت موردی بسنده می شود. ايجاد تغييرات ساده در عادات زندگي و غذايي مي تواند به كاهش شدت دردهاي اين دوره كمك كند.  
براي غذا خوردن اهميت قايل شويد: به جاي آنكه 3 وعده غذايي اصلي و حجيم داشته باشيد 6 وعده كوچك و متنوع را در برنامه روزانه خود بگنجانيد. با اين اقدام ساده از بروز ضعف و افت قند در اين دوره پيشگيري مي كنيد. تا مي توانيد از غذاهاي كم نمك استفاده كنيد، كاهش دریافت سدیم احتباس مایعات و نفخ را تقلیل می کند و مصرف كمتر شكر، قندهاي افزودني  نيز به افراد مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی توصیه می شود هر چند که هنوز اثر این تغییرات در کاهش شدت علایم سندرم پیش از قاعدگی کاملا تایید نشده است ولی ایجاد این قبیل تغییرات برای همه افراد مفید می باشد همچنین حذف  نوشيدنيها و اقلام خوراكي کافئین دار(قهوه، شكلات) در صورت وجود علایمی مانند تحریک پذیری، درد پستان به خانمها توصیه می شود.
ورزش جسم و روحتان را شاداب مي كند: گنجاندن ورزش در برنامه روزانه تنشهاي روحی و اضطراب، افسردگی و بی حوصلگی سندرم پيش از قاعدگي را تعدیل می کند.
خوب استراحت كنيد: داشتن خواب كافي، پرهيز از محيطهاي استرس زا مي تواند به كاهش شدت علايم كمك كند.
پيش از اينكه به سراغ مسكن ها برويد از مكملها كمك بگيريد: در بحث پيشگيري و كاهش شدت PMS استفاده از انواع ويتامينها و املاح به خانمها پيشنهاد مي شود. در بررسيهاي صورت گرفته كمبود برخي از املاح از جمله منيزيم در زنان مبتلا به PMS ديده شده است. دريافت مكمل منيزيم در تخفیف شدت علایمی همچون خستگی، احتباس مایعات و افسردگی مفید است. از ويتامينهاي موثر در تعديل شدت علايم اين سندرم مي توان به ويتامين D اشاره نمود بعلاوه ويتامين E   طبق تحقيقات انجام شده با دوز 200 و 400 واحد در روز به منظور كاهش درد و حساسيت پستانها موثر است. از دیگر ویتامینهای موثر در کاهش شدت علایم سندرم پیش از قاعدگی ویتامین B6 می باشد این ویتامین در ساخت سروتونین شرکت دارد این هورمون در بروز احساس شادابی و پیشگیری از افسردگی نقش دارد. در برخی از زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی دریافت این ویتامین شدت سردرد، خستگی و تحریک پذیری، افسردگی و ادم را کاهش می دهد.مقادیر پیشنهادی ویتامین B6  معمولا 50 ميلي گرم در روز مي باشد.
يكي از عصاره هاي گياهي كاملا شناخته شده و موثر در رفع علايم PMS، عصاره خشك Vitex agnus-castus  يا همان  chaste tree مي باشد اين گياه بومي جنوب اروپا بوده و در مطالعات صورت گرفته دريافت 20 ميلي گرم از عصاره خشك شده آن در كاهش علايم PMS از جمله زود رنجي و عصبانيت، سردر و سنگيني سينه ها موثر است.
مشكلات تشديد كننده PMS را رفع كنيد: برخي بيماريها و شرايط همچون كم خوني، كيست تخمدان و كم كاري تيروئيد باعث تشديد علايم PMS مي شوند در صورتي كه گرفتار اين مشكلات هستيد يا مشكوك به اين موارد مي باشيد حتماً در اين خصوص با پزشك خود مشورت نماييد.

هر يک از ما در مراحل مختلف زندگي و دوره‌هاي متفاوت سني نياز به مراقبت‌هاي پوستي متفاوت و متناسب با آن برهه را داريم؛ زيرا پوست ما با افزايش سن دائم در حال تغيير است؛ بنابراين در هر مرحله سني يا بهتر بگوييم هر دهه، روش‌هاي پاک‌سازي و زيبايي پوست عوض مي‌شوند. اگر مي‌خواهيد در هر سن و سالي، پوست‌تان بهترين وضعيت سلامتي و زيبايي خود را داشته باشد و حتي بهتر از آنچه هست باشد، بايد مشکلات هر مرحله سني را درباره پوست بدانيد و متناسب با آنها رفتارهاي پيشگيرانه، مراقبتي و آرايشي و بهداشتي را انجام دهيد. براي مثال، ما در دوره نوجواني با مشکلي به نام جوش‌هاي غرور و آکنه روبه‌رو مي‌شويم که تا بخواهيم آن را رفع کنيم، وارد دهه دوم زندگي‌مان شده‌ايم. بعد از 20 سالگي بايد منتظر روند آرام تخريب پوست ناشي از افزايش سن باشيم که مشکل تازه‌اي است. در دهه سوم زندگي، پوست ما شل مي‌شود و ديگر توانايي حفظ رطوبت لازم را ندارد؛ به همين سبب اولين چروک‌هاي عمرمان را در اين دوره مي‌بينيم. در اواسط 30 سالگي پوست ما ظاهر درخشان خود را از دست مي‌دهد و ظاهري مات و عروسکي پيدا مي‌کند. همچنين بازسازي پوست بسيار کند مي‌شود و... اما جداي از همه اينها و مشکلات مربوط به افزايش سن،  با رعايت يک‌سري نکته‌هاي آرايشي و بهداشتي متناسب با هر دوره سني مي‌توان کاري کرد که پوست بهترين حالت خود را حفظ کند. در اينجا به روش‌هاي مناسب تميز کردن پوست در هر دوره سني اشاره مي‌کنيم.

20 سالگي
چه اتفاقي مي‌افتد؟ دکتر مگان اُبراين، متخصص پوست در مؤسسه فيزيکين فورمولا مي‌گويد: «مهم‌ترين مسأله در اين دوره زماني مبارزه با جوش‌هاي سرسياه و آکنه است». به همين منظور، بهترين شوينده‌ها، انواعي هستند که فاقد چربي باشند، پايه ژلي داشته باشند و در ترکيبات آنها اسيد ساليسيليک وجود داشته باشد. دهه دوم زندگي، مهم‌ترين مرحله براي مراقبت‌هاي پوستي است و ما در اين زمان پي به ارزش و اهميت روش‌هاي مراقبت و نگهداري از پوست مي‌بريم. بنابراين بايد در سال‌هاي دهه دوم زندگي، عادت‌هاي مفيد براي سلامت و زيبايي پوست خود را بيشتر کنيم. رسيدگي به‌موقع باعث مي‌شود پوست ما ديرتر شاهد نشانه‌هاي افزايش سن يا پيرپوستي باشد. در اين سن و سال هدف شما بايد جلوگيري از تخريب آتي پوست هم باشد. در واقع شما به نوعي از مرحله آکنه گذشته‌ايد و بايد از پوست خود در مقابل مشکلات بعدي محافظت کنيد. استفاده از شوينده مناسب سن و محصولات حاوي اس‌پي‌اف براي جلوگيري از آسيب‌هاي خورشيد -که به فتوايجينگ معروف است- به همراه مرطوب کردن کافي پوست از عوامل تأثيرگذار بر سلامت آن هستند. اگر پوست‌تان چرب يا ترکيبي باشد شايد در دهه ‌20 زندگي رطوبتش را از دست ندهد؛ اما به هر حال در دهه‌هاي بعدي اين نياز در شما وجود خواهد داشت. براي دور چشم‌ها هم از مرطوب‌کننده ملايم استفاده کنيد تا مانع بروز نشانه‌هاي پيري در اين نواحي حساس شويد.
30 سالگي
چه اتفاقي مي‌افتد؟ دکتر اُبراين مي‌گويد: «در اين سن و سال شاهد افزايش لکه‌هاي قهوه‌اي و چروک‌ها روي سطح پوست هستيم». بنابراين بهتر است از شوينده‌هاي کاهش‌دهنده حساسيت‌هاي پوستي و ضدپيرپوستي استفاده کنيد. همچنين در اين دوره پوست توانايي نگهداري آب لازم خود را از دست مي‌دهد، سرعت بازسازي آن کند مي‌شود و مقدار کولاژن و ويژگي الاستيکي‌اش کاهش مي‌يابد. اين عوامل در کنار هم باعث ايجاد چروک‌هاي سطحي مي‌شوند. بافت و رنگ پوست هم تغيير مي‌کند و حالت بشاش اوليه خود را از دست مي‌دهد. البته مشکلاتي مانند روزاسه هم در اين دهه بروز مي‌کنند.
40 سالگي
چه اتفاقي مي‌افتد؟ دکتر اُبراين مي‌گويد: «طي دهه چهارم زندگي، بافت و رنگ پوست حالت اوليه خود را از دست مي‌دهند. بافت پوست شل مي‌شود و رنگ آن ديگر درخشندگي سابق را ندارد؛ طوري که به نظر مي‌رسد پوست کدر شده است». شوينده‌هاي مناسب در اين سن فاقد اسيدهاي بتاهيدروکسايد يا آلفااگروفيلت هستند. وقتي 40 سالگي را رد مي‌کنيم، نشانه‌هاي پيرپوستي بيشتر خود را نشان مي‌دهند. چروک‌ها بيشتر و عميق‌تر مي‌شوند و تأثيرات منفي نور خورشيد طي سال‌هاي قبل بروز مي‌کنند. آلودگي‌هاي محيطي و استرس به سرعت تأثيرشان را بر پوست نشان مي‌دهند. لطافت و ويژگي الاستيکي پوست هم کاهش مي‌يابد و خشکي آن کاملاً مشهود مي‌شود؛ به همين علت استفاده از مرطوب‌کننده‌‌ها اهميت زيادي پيدا مي‌کند.
50 سالگي
چه اتفاقي مي‌افتد؟ دکتر اُبراين مي‌گويد: «با رسيدن به دهه پنجم زندگي، استروژن در بدن اُفت مي‌کند، پوست کاملاً خشک مي‌شود و ويژگي الاستيکي آن به شدت کاهش مي‌يابد». در اين سن لکه‌هاي قهوه‌اي عمده مشکل ظاهري هستند. تمام علايم پيرپوستي مانند چروک‌ها، لکه‌ها، تغيير رنگ، خشکي و بدحالت شدن خود را کاملاً نشان مي‌دهند. قاعدتاً با هر روشي نمي‌توانيد پوست خود را به شادابي قبل بازگردانيد؛ اما مي‌توانيد با اقدامات مناسب، مراقبت‌هاي لازم و برداشتن گام‌هايي براي تثبيت عوارض و جلوگيري از بيشتر شدن‌شان، اين روند را کند کنيد. شما بايد هر روز به پوست‌تان برسيد و سراغ مرطوب‌کننده‌هاي قوي و محصولات مطمئن آرايشي و بهداشتي ضدپيري موسوم به آنتي‌ايجينگ برويد.


Page 2 of 10