یکی از مهم ترین عملکردهای ویتامین D در بدن، کمک به جذب بهتر کلسیم است. این عملکرد، نه تنها برای حفظ سلامت و استحکام استخوانها و عضلاتمان خوب است، بلکه میتواند باعث حفظ سلامت پوست هم بشود.
محققان دانشگاه کالیفرنیا به تازگی اعلام کردهاند زیاده روی در مصرف مکملهای ویتامین B12 یا خوراکیهای حاوی این ویتامین میتواند خطر بروز یا تشدید آکنه را افزایش دهد. با این حال، پژوهشگران آمریکایی میگویند هنوز برای اعلام قطع مصرف غذاها و مکملهای حاوی ویتامین B12 در افراد مبتلا به آکنه، خیلی زود است و نیاز به تحقیقات گسترده تری در این زمینه وجود دارد تا متوجه شوند تاثیر منفی این ویتامین روی چه بیمارانی بیشتر و روی چه بیمارانی کمتر است.
مهمترين ویتامینهای زیبایی
ویتامین B12 شمشیر دولبه است!
دکتر هویینگ لی، سرپرست این گروه تحقیقاتی، میگوید: «ژنهای مختلفی در بدن همه ما وجود دارد که میتوانند بصورت بالقوه بر بروز آکنه یا پیشگیری از ایجاد آن تاثیر داشته باشند. این ژنها هستند که دارو درمانی برای از بین بردن آکنهها را سخت یا ساده میکند و باعث میشود برخی مواد غذایی یا ریز مغذیها، تاثیری مثبت یا منفی در بروز یا پیشگیری از آکنه داشته باشند».
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا هم پس از نشر این خبر به تمام افراد مبتلا به آکنه توصیه کرده است تا قطعی نشدن علت ابتلا به بیماری خود، خودسرانه B12 را از رژیم غذاییشان حذف نکنند چون کمبود این ویتامین، عوارضی مانند کمخونی، مشکلات گوارشی مربوط به هضم غذا، کاهش قدرت حافظه و مشکلات بینایی به دنبال خواهد داشت.
دکتر لی و همکارانش با بررسی رابطه بین افزایش سطح ویتامین B12 در خون و تشدید آکنه در برخی بیماران، متوجه شدند این ویتامین میتواند فعالیت نوعی میکروب مولد آکنه در پوست به نام «پروپیونی باکتریوم » را افزایش دهد و باعث بروز یا تشدید آکنه شود اما هنوز سوالهای بدون جواب زیادی در این زمینه وجود دارد و هنوز برای قضاوت زود است.
نقش ویتامین B3 در پیشگیری از سرطان پوست
محققان استرالیایی به تمام افراد در قارههای مختلف توصیه میکنند برای پیشگیری از ابتلا به سرطان پوست، حتما ضدآفتاب بزنند، در ساعتهای اوج تابش نور آفتاب (10 صبح تا 4 عصر) از خانه بیرون نروند و مصرف ویتامین B3 را فراموش نکنند. این محققان با بررسی بیش از 380 بیمار مبتلا به حداقل 2 نوع سرطان پوست (جز ملانوما) که در طول 5 سال گذشته به سرطان مبتلا شده بودند، متوجه شدند مصرف روزانه یک مکمل ویتامین B3 یا خوراکیهای حاوی آن میتواند حدود 23 درصد شانس ابتلا به سایر انواع سرطانهای پوست (جز ملانوما) را کاهش دهد. آقایان باید حداقل روزی 16 میلیگرم، خانمها روزی 14، خانمهای شیرده روزی 17 و خانمهای باردار هم روزی 18میلیگرم ویتامین B3 دریافت کنند.
نقش ویتامین D در بهبود پسوریازیس
یکی از مهم ترین عملکردهای ویتامین D در بدن، کمک به جذب بهتر کلسیم است. این عملکرد، نه تنها برای حفظ سلامت و استحکام استخوانها و عضلاتمان خوب است، بلکه میتواند باعث حفظ سلامت پوست هم بشود. نتایج تحقیقات جدید نشان میدهد دریافت مقادیر کافی از ویتامین D در طول روز میتواند به بهبود و تسریع روند درمان پسوریازیس هم کمک کند.
مصرف خوراکیهای حاوی این ویتامین، تزریق D3 یا استفاده از داروهای موضعی حاوی ویتامین D، تا حد قابل قبولی جلوی التهاب و خارشهای پوستی بیماران مبتلا به پسوریازیس را میگیرد. از این رو، خوردن غلات و لبنیات غنی شده با ویتامین D به تمام کسانی که مبتلا به پسوریازیس هستند، توصیه میشود.
نقش ویتامین C در جوانسازی
اگر همین الان نگاهی به انواع مرطوب کنندهها و ضد آفتابهای خود بزنید، کمتر محصولی را پیدا میکنید که حاوی ویتامین C نباشد. اما چرا ؟ به دو دلیل، اول اینکه ویتامین C جزو قویترین آنتیاکسیدانهاست که میتواند با رادیکالهای آزاد مبارزه کند، قدرت سیستم دفاعی بدن را بالا ببرد و جلوی ابتلا به سرطان پوست را هم تاحد قابل قبولی بگیرد.
دوم اینکه وجود این ویتامین برای ساخت کلاژن و پیشگیری از پیری و چروکیدگی زودرس پوست، بسیار ضروری است. مصرف خوراکیهای حاوی ویتامین C میتواند تاثیر ضد آفتاب در پیشگیری از عوارض اشعههای UV را دو برابر کند.
مهمترين ویتامینهای زیبایی
نقش ویتامین K در ترمیم جوشگاه
نتایج تحقیقات جدید نشان میدهد استفاده از کرمهای موضعی حاوی ویتامین K یا مصرف خوراکیهای حاوی این ویتامین میتواند باعث پیشگیری از ایجاد جوشگاههای شدید بعد از عملهای جراحی یا جراحتهای مختلف در سطح پوست شود . ویتامین K با انعقاد سریع تر خون و کمک به بسته شدن سطح زخم باعث پیشگیری از ایجاد جوشگاه عمیق میشود.
محققان سوئیسی بر این باورند که اگر کرمهای موضعی حاوی ویتامینهای K، E، C و زینک برای بیمارانی که تحت جراحی قرار گرفته اند، خانمهای باردار یا آنهایی که دچار زخمهای شدید پوستی شدهاند، تجویز شود، احتمال اینکه با جوشگاههای آزاردهنده مواجه شوند، بسیار کم خواهد بود.
معاون پژوهشی دانشکده طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به سهم قابل توجه گیاهان دارویی درساخت داروهای ضد سرطان گفت:بیش از60 درصد داروهای ضد سرطان رایج در دنیا از منابع گیاهی به دست آمده است.
دکتر روجا رحیمی افزود:ترکیبات طبیعی به دست آمده از گیاهان به عنوان یکی از منابع مهم جهت کشف و شناسایی داروهای جدید به شمار می رود و بیش از 25 درصد داروهایی که در 20 سال گذشته مورد استفاده قرار گرفته اند به طور مستقیم از گیاهان استخراج شده اند.
استادیار دانشکده طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: بیشتر مطالعات صورت گرفته روی اثرات ترکیبات طبیعی از گیاهان بر سرطان شامل مطالعات برون تنی و حیوانی است و تعداد مطالعات انسانی اندک است.
وی یادآور شد: مطالعات انسانی تاثیر این ترکیبات را در درمان سرطان و همچنین تاثیرآنها را در تسکین علایم سرطان و بهبود عوارض جانبی ناشی از درمانهای رایج را نشان می دهد.
رحیمی گفت:ازمیان ترکیبات طبیعی استخراج شده از گیاهان می توان به لیکوپن اشاره کرد که به میزان قابل توجهی در گوجه فرنگی، هندوانه و جعفری موجود است و اثرات مثبتی در درمان سرطان پروستات از خود نشان داده است.
به گفته وی 'الاژیک اسید' ترکیب دیگری است که در انار و تمشک یافت می شود و مصرف آن به همراه داروهای شیمی درمانی در بیماران مبتلا به سرطان پروستات اثرات امیدوار کننده ای به دنبال داشته است.
معاون پژوهشی دانشکده طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود:بتاکاروتن به عنوان ترکیب اصلی موجود در هویج و کدو و همچنین 'دی ایندولیل متان' به عنوان ترکیب اصلی بروکلی و کلم برگ در کمک به درمان نئوپلاسم های رحمی موثر بوده اند.
وی یادآور شد: 'رزوراترول' موجود در انگور، تمشک و شاه توت در مهار تکثیر سلول های سرطانی در افراد مبتلا به سرطان های کولورکتال نقش داشته است.
استاد یار دانشکده طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی تهران اضافه کرد: شکل های دارویی بهینه شده از کورکومین به عنوان ترکیب اصلی موجود در زردچوبه در کاهش عوارض جانبی ناشی از شیمی درمانی و پرتودرمانی اثرات مثبتی از خود نشان داده اند.
رحیمی اظهار کرد: ترکیبی به نام 'اپی گالوکاتشین گالات' در چای موجود است و میزان آن در چای سبز به مراتب بیشتر از چای سیاه است. این ترکیب توانسته در بیماران مبتلا به سرطان ریه عوارض ناشی از شیمی درمانی و پرتودرمانی را کاهش دهد.البته باید توجه داشت که این ترکیبات در کنار اثرات مثبت، عوارضی نیز از خود نشان داده اند که گاهی این عوارض جدی بوده اندو از میان این عوارض جدی می توان به سرکوب مغز استخوان، کاهش سطح پتاسیم خون، افزایش سطح کلسیم خون و بالا رفتن آنزیمهای کبدی اشاره کرد.
وی در پایان یاد اور شد: در مجموع برای اظهار نظر قطعی در خصوص اثرات مثبت این ترکیبات مطالعات بالینی بیشتری مورد نیاز است اما می توان به بیماران مبتلا به سرطان توصیه کرد که در رژیم غذایی خود از گیاهان و سبزیجات حاوی این ترکیبات بر حسب نوع سرطان خود بیشتر استفاده کنند.
مطالعات جدید محققان نشان می دهد، لکه های قهوه ای رنگ موجود روی پوست موز، به تشخیص کشنده ترین نوع سرطان پوست کمک می کند.
زمانی که موز به طور کامل می رسد، به دلیل وجود آنزیمی به نام تیروزیناز، لکه های قهوه ای رنگی روی پوست آن ظاهر می شود. تحقیقات جدید نشان می دهد همین آنزیم ولی به مقدار زیاد، در پوست بیماران مبتلا به ملانوم، بدخیم ترین نوع سرطان پوست، وجود دارد. محققان از این وجه اشتراک برای ساخت اسکنرهای تشخیص سرطان پوست استفاده کرده اند.
فاز اول تحقیقات پژوهشگران در سوئیس در این زمینه نشان می دهد که وجود این آنزیم، یک نشانگر مطمئن برای رشد ملانوم است. این آنزیم به مرور زمان و با پیشرفت بیماری در بدن آشکار می شود و زمانی که بیماری در مراحل ابتدایی قرار دارد، به وضوح قابل تشخیص نیست. با استفاده از نتایج این مطالعه، محققان قادر به تشخیص سرطان در مراحل ابتدایی هستند که این امر میزان موفقیت درمان را افزایش می دهد. در مرحله دوم تحقیق، محققان بر مبنای این آنزیم، اسکنری طراحی کرده اند که برای تشخیص سرطان استفاده می شود. کارایی این ابزار روی لکه های قهوه ای رنگ پوست موز، مورد ارزیابی قرار گرفته است.
با استفاده از این راهکار می توان تمام روش های تشخیص و درمان را قبل از آزمایش روی انسان، روی پوست موز ارزیابی کرد، بنابراین دیگر نیازی به نمونه برداری تهاجمی از پوست بیمار وجود ندارد.
محققان معتقدند که این اسکنر در صورت توسعه، بیمار را از نمونه برداری و شیمی درمانی های بی مورد بی نیاز می کند.
نتایج این تحقیقات در نشریه Angewandte Chemie منتشر شده است.
مطالعات محققان برای اولین بار نشان می دهد حذف میتوکندری از سلول ها، فرآیند پیری را معکوس می کند.
مطالعات محققان دانشگاه نیوکاسل انگلیس نشان می دهد میتوکندری که همان موتورخانه سلول است، نقش مهمی در پیری سلول ها ایفا می کند. این مطالعه نشان می دهد حذف میتوکندری از سلول ها، سطح نشانگرهای مرتبط با پیری سلول ها را کاهش می دهد.
فرآیند پیری به دلیل آسیب هایی است که با افزایش سن، سلول ها را تحت تاثیر قرار می دهد و قابلیت تکثیر سلول ها را کاهش می دهد. در نتیجه این موضوع و بر اثر فرآیندی به نام استرس اکسیداتیو، سلول ها به بافت سالم اطراف خود آسیب وارد می کنند. به همین منظور، محققان میتوکندری سلول را مورد مطالعه قرار داده اند. میتوکندری سبب تولید انرژی شیمیایی در سلول می شود و سلول ها را قادر می کند وظایف خود را انجام دهند.
در این مطالعه، محققان با استفاده از مجموعه ای از آزمایش های ژنتیکی، تمام میتوکندری های موجود در سلول ها را حذف و اثرات آن را بررسی کردند. نتیجه نشان می دهد حذف میتوکندری از سلول، سبب جوان سازی سلول ها و کاهش نشانگرهای پیری می شود.
این مطالعه نیازمند تحقیق و بررسی بیشتر است؛ ولی نشان می دهد در معکوس کردن فرآیند پیری، مهمترین هدف میتوکندری سلول است.نتایج این تحقیقات در نشریه The Embo Journal منتشر شده است.
Study coauthor Shelly Gray, of the School of Pharmacy at the University of Washington, and colleagues publish their findings inThe BMJ.
Benzodiazepines are a class of drugs that increase the level of the neurotransmitter gamma-aminobutyric acid (GABA) in the brain, producing sedative, anti-convulsant, anti-anxiety, hypnotic and muscle relaxant effects.
Benzodiazepines are most commonly used to treat anxiety andinsomnia, though they are used for a number of other conditions, including alcohol withdrawal, panic disorders and seizures. Common types of benzodiazepines include diazepam, alprazolam and flurazepam.
In the US, benzodiazepine use is highest among older individuals; a 2014 study from the National Institutes of Health (NIH) found that around 8.7% of adults aged 65-80 received a benzodiazepine prescription in 2008, compared with 2.6% of those aged 18-35.
Numerous studies, however, have associated benzodiazepine use in seniors with increased risk of dementia. A 2012 study reported by Medical News Today, for example, suggested adults aged 65 and older are 50% more likely to develop dementia within 15 years of using benzodiazepines, while a more recent study suggested benzodiazepine use for at least 3 months increases older adults' risk of Alzheimer's disease by 51%.
However, Gray and colleagues note that research assessing benzodiazepine use in older adults has been conflicting, with some studies finding no link with dementia.
"Given the enormous public health implications, we need a better understanding of the potential cognitive risks of cumulative benzodiazepine use," say the authors.
With this in mind, the team set out to determine whether higher cumulative use of benzodiazepines among older adults is associated with increased risk of dementia or faster cognitive decline.
To do so, the researchers analyzed the data of 3,434 adults aged 65 and older who were part of the Adult Changes in Thought study, conducted within Group Health - a non-profit health care system in Seattle, WA.
All participants were free of dementia at study baseline, and cognitive screening was conducted at enrollment and every 2 years thereafter. Subjects were followed-up for an average of 7 years.
Pharmacy data from Group Health was analyzed to assess participants' daily use of benzodiazepines over a 10-year period.
During follow-up, 797 of the participants developed dementia. Of these, 637 developed Alzheimer's disease. The median level of benzodiazepine use among participants was the equivalent to 1 year of daily use.
The researchers found that subjects with the highest benzodiazepine use were at no higher risk for dementia or Alzheimer's than those with lower benzodiazepine use, nor did they experience faster cognitive decline.
While the researchers did identify a small increased risk of dementia among participants with low or moderate benzodiazepine use - the equivalent of up to 1 month of use or 1-4 months use, respectively - they suggest this may "represent treatment of prodromal symptoms" of dementia.
"It is also possible that people with prodromal dementia, even years before diagnosis, could be more sensitive to benzodiazepine induced acute cognitive adverse events (for example, delirium), resulting in discontinuation of the drug and avoidance, in turn leading to low levels of use," they add.
Commenting on their findings, the researchers say:
"Overall, our pattern of findings does not support the theory that cumulative benzodiazepine use at the levels observed in our population is causally related to an increased risk for dementia or cognitive decline."
Still, the team says that considering the other adverse effects associated with benzodiazepine use and the fact that evidence remains mixed as to whether the drugs may raise the risk for dementia, health care providers "are still advised to avoid benzodiazepines in older adults to prevent important adverse health outcomes, withdrawal and dependence."
به گفته محققان پوست لیمو حاوی مقادیر زیادی فلاونوئید و پلی فنول است که به کنترل سطح گلوکز خون کمک می کند.
همه ما می دانیم که نوشیدن آب گرم و آبلیمو در اوایل صبح نه تنها به کاهش وزن کمک می کند بلکه موجب تقویت سیستم ایمنی بدن نیز می شود. اما شاید همه ما از فواید پوست لیمو آگاه نباشیم.
پوست لیمو مملو از خواص آنتی اکسیدانی است که می تواند به کنترل سطح قند خون کمک کند. پوست لیمو حاوی پلی فنول هایی است که باعث بهبود مقاومت به انسولین می شوند. در این شرایط، مانع از تجمع چربی در منطقه دور شکمی می شود.
همچنین وجود ترکیباتی نظیر نارینگین و هسپریدین به کنترل دیابت کمک می کند و موجب کاهش تجزیه گلوکز در کبد شده و متابولیسم گلوکز (تولید مولکول های گلوکز جدید در کبد) را متوقف می کند.
با وجود فواید متعدد پوست لیمو شما می توانید از خلال پوست لیمو به شکل های گوناگون از جمله در سالاد استفاده کنید.
این درست است که نمی توان زمان را متوقف کرد اما می توان با رعایت یک رژیم غذایی مناسب در سراسر سال و حتی در تمام طول عمر، قوی تر، سالم تر و پر انرژی بود.
در اینجا ۱۰ ماده غذایی برای رسیدن به این اهداف معرفی شده اند:
تقویت کننده مغز؛ زغال اخته: این میوه حاوی مقادیر زیادی فلاونوئید است که برای کمک به تقویت حافظه بلند مدت و کوتاه مدت می تواند بسیار مفید باشد.
جوان ماندن پوست؛ انگور: پوست انگور قرمز حاوی رسوراترول است که خاصیت ضد التهابی دارد. مطالعات متعددی نشان داده اند که رسوراترول از پوست در برابر تشعشع مضر آفتاب که می تواند منجر به سرطان پوست شود، محافظت می کند.
از بین برنده چاقی شکم؛ جو: استفاده از غلات سبوس دار مانند جو که منبع بزرگی از پروتئین محسوب می شود، چربی شکمی را تا ۱۰ درصد نسبت به کسانی که این غلات را مصرف نمی کنند، کاهش می دهد.
از بین برنده سرطان؛ لوبیا: برای کمک به محاظفت در برابر سرطان روده بزرگ و سرطان پروستات می توانید مقادیر زیادی انواع حبوبات خشک شده مانند لوبیا، نخود، عدس و … را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. این حبوبات غنی از فولات هستند که منجر به ترمیم سلول های آسیب دیده می شوند.
تقویت استخوان ها؛ پنیر: پنیر برای تقویت استخوان ها از طریق رساندن کلسیم به بدن، یک قهرمان محسوب می شود. یک و نیم اونس پنیر حاوی ۵۰۰ میلی گرم کلسیم است. پنیرهای حاوی پروبیوتیک ها برای افزایش باکتری های خوب روده و سلامت دستگاه گوارش بعلاوه تقویت سیستم ایمنی بدن بسیار مفید هستند.
پیشگیری از سرطان؛ کلم بروکلی: بشقاب خود را غنی از سبزیجاتی مانند کلم بروکلی کنید چون منجر به کاهش التهاب در بدن می شود و خطر ابتلا به سرطان های ریه، معده و سرطان های دیگر را کاهش می دهد.
مسکن درد؛ زنجبیل: زنجبیل حاوی آنتی اکسیدان های قوی است که خاصیت ضد التهابی دارد و منجر به کاهش دردهای عضلانی بعد از ورزش می شود.
افزایش دهنده چربی خوب بدن؛ ماهی: شامل امگا ۳ فراوان و مقادیر بسیار کم تری گلیسیرید است که خطر بی نظمی ضربان قلب و افت فشار خون را نیز کاهش می دهد.
ضد کلسترول؛ مرکبات: مرکبات حاوی فیبر فراوان، پتاسیم و مواد ضد کلسترول است که به تنظیم فشار خون کمک می کند. یک پرتقال متوسط، ۶۲ کالری انرژی و ۳ گرم فیبر دارد.
پیشگیری از دیابت؛ قهوه و چای: تحقیقات نشان می دهد کسانی که روزی ۳ تا ۴ فنجان چای یا قهوه می نوشند، کمتر به دیابت مبتلا می شوند، البته اگر مبتلا به فشار خون هستید، در مصرف قهوه دقت کنید.
بیش از نیمی از مردان بالای سن ۶۰ سال دچار بزرگی پروستات هستند و احتمال بروز این حالت با افزایش سن افزایش می یابد. در سن ۸۰ سالگی حدود ۸۰ درصد مبتلا خواهند بود. اما فقط ۴۰ تا ۵۰ درصد موارد واقعاً دچار علائم ناشی از بزرگی پروستات خواهند بود. در بزرگی خوش خیم پروستات اول قسمتهای مرکزی پروستات بزرگ می شود، بزرگی این ناحیه معمولاً بر روی پیشابراهی که از داخل پروستات عبور می کند فشار می آورد. گاهی اوقات این حالت منجر به بروز علایم و مشکلات ادراری خواهد شد. معمولاً بزرگی خوش خیم پروستات در عملکرد جنسی اختلالی ایجاد نخواهد کرد. باید بخاطر داشت که بزرگی خوش خیم پروستات سرطان نبوده و منجر به بروز سرطان نیز نخواهد شد. اما ممکن است فرد همزمان دچار بزرگی پروستات و سرطان پروستات باشد.
پروستاتعلایم این اختلال چگونه است ؟
همانطور که گفته شد بسیاری از مردان مبتلا به این بیماری فاقد علائم می باشند. اما زمانیکه بزرگی پروستات در روند ادرار کردن دخالت کند منجر به بروز علایمی نظیر جریان ضعیف ادراری، احساس عدم تخلیه کامل مثانه، تأخیر در شروع ادرار، احساس ادرار کردن مکرر، بیدار شدن از خواب در شب جهت ادرار کردن و نیاز به زور زدن برای ادرار کردن خواهد شد.
این علائم ثانویه به اثر بزرگی پروستات برروی پیشابراه و بعد از آن برروی مثانه می باشد. در مراحل اولیه عضلات مثانه می توانند بر تنگی پیشابراه غلبه کند، اما بعداً عضلات مثانه ضخیم تر، حساستر، و قوی تر خواهند شد که سبب احساس ادرار مکرر می شود.
در بعضی موارد زمانیکه پروستات بزرگ می شود، چنان پیشابراه را تحت فشار قرار می دهد که مثانه قادر نیست بر این نیرو غلبه کند، لذا نمی تواند بطور کامل تخلیه شود.
اگر عفونت ادراری ایجاد شود ممکن است علایمی نظیر حس درد و سوزش در ادرار کردن
رخ دهد. در تعداد کمی از موارد مبتلا به بزرگی خوش خیم پروستات، این حالت ممکن است منجر به بروز عفونتهای مکرر ادراری، عدم تخلیه کامل ادرار و آسیب های تدریجی به مثانه و کلیه ها شود.
غده پروستات چیست ؟
پروستات بخشی از عضو جنسی مرداست که به شکل و اندازه تقریبی گردو، زیر مثانه قرار گرفته و مجرای خروجی آن را مطابق شکل احاطه کرده است .
نقش پروستات چیست ؟
نقش پروستات تولید مایع وروان کردن حرکت اسپرماتوزوئیدها به خارج است
تشخیص بزرگی خوش خیم پروستات چگونه است؟
بعد از اخذ شرح حال کامل باید معاینه انجام شود که معمولاً جهت انجام معاینه پروستات باید از طریق انگشت، راست روده بیمار مورد معاینه قرار گیرد. از این طریق پزشک می تواند بزرگی پروستات یا وجود توده یا هر گونه بافت غیر طبیعی که نشاندهنده سرطان باشد را مورد ارزیابی قرار دهد. اگر چه ممکن است این معاینه تا حدی ناراحت کننده باشد اما سبب بروز آسیب نشده و دردی نیز ایجاد نخواهد کرد. از آنجایی که معمولاً قسمت مرکزی پروستات بزرگ می شود. ممکن است گاهی فرد دچار علائم باشد اما در معاینه پروستات بزرگ نباشد. از طرف دیگر بسیاری از مردان مبتلا به بزرگی پروستات ممکن است بدون علامت باشند.
بعد از تشخیص وجود این مشکل باید جهت پیگیری درمانهای لازم، فرد به متخصصین کلیه و مجاری ادراری مراجعه نماید.
بیماری پروستات سه نوع دارد:
اول بزرگی خوش خیم سرطانی یا بزرگ شدگی غیر سرطانی پروستات است که در اثر آن بافت پروستات بزرگ و متورم شده و نهایتا جریان خروج ادرار را قطع میکند، در نتیجه ادرار درون مثانه باقی میماند. بزرگی خوش خیم پروستات معمولا در مردان بالای ۶۰ سال رخ میدهد (مردان زیر ۵۰ سال ندرتا دچار آن میشوند). علت غالب بزرگ شدگیهای پروستات بزرگی خوش خیم میباشد.
عوارض احتمالی این نوع بیماری پروستات عبارتند از:
مثانه ضعیف و ممکن است متسع و به سایر اعضای بدن فشار وارد کند.
ممکن است آسیب کلیه و گردش خون تصفیه نشده در بدن به دلیل پس زدن ادرار از مثانه به کلیه به وجود آید.
علائم و نشانههای آن احساس نیاز مکرر به تخلیه ادرار به ویژه در شب، نیاز مبرم اضطراری به ادرار کردن، دشواری در آغاز ادرار، جریان کم فشار ادرار، چکیدن یا قطره قطره آمدن غیر طبیعی ادرار و احساس پر بودن مثانه و ناتوانی در ادرار کردن است.
چگونگی تشخیص بیماریهای پروستات:
معاینه مقعدی:
با پوشیدن یک دستکش لاستیکی دکتر از طریق دیواره راست روده پروستات شما را احساس میکند. او میتواند تودهها، تورم و یا ناراحتی که نشانگر بیماری باشد را تشخیص دهد. گرچه بسیاری از آقایان از انجام معاینه مقعدی طفره میروند ولی این معاینه فقط ناراحتی مختصری ایجاد کرده و تنها چند ثانیه طول میکشد.
– آزمایش آنتی ژن ویژه پروستات در خون (PSA):
پروستات بزرگ شده یک پروتئین را به میزان بیشتری ترشح میکند. این آزمایش میزان آن پروتئین را در خون اندازه میگیرد. این آزمایش ۱۰۰ درصد دقیق نیست و ممکن است همراه با سایر آزمایشات مورد استفاده قرار گیرد.
-آزمایشات دیگر:
ممکن است لازم باشد آزمایشات دیگری انجام شود. مانند انجام آزمایش سیستوسکوپی، سی تی اسکن یا MRI که برای دید بهتر درون پیشابراه و پروستات صورت میگیرد.
این بیماری در چه زمانی و چگونه باید درمان شود؟
این بیماری فقط زمانیکه منجر به بروز علائم شدید شود یا اینکه سبب بروز اختلال در عملکرد کلیه ها و مجاری ادراری شود. باید تحت درمان قرار گیرد. تنها وجود یک پروستات بزرگ دلیل بر درمان نیست. اگر بزرگی وجود دارد اما علامتی نباشد ممکن است تنها نیاز به انتظار باشد. البته باید در طی این مدت فرد تحت نظارت دقیق پزشک بوده و سالانه یک یا دو بار مورد معاینه قرار گیرد. گاهی اوقات ممکن است علائم بدون درمان بهبود یابند. اما در صورت تشدید علایم نسبت به قبل حتماً باید به پزشک مراجعه نمود.
درمان احتمالی پروستات غیر سرطانی عبارتست از:
درمان دارویی که به تحلیل رفتن بافت پروستات یا شل شدن عضلات کمک میکند
جراحی برای برداشتن بافت اضافی پروستات و کاهش فشار بر پیشابراه، انجام میشود
اتساع با بادکنک که در آن بادکنک در داخل پیشابراه قرار داده میشود و متورم میشود تا پیشابراه را گشاد نماید.
درمانهای جدید شامل جراحی لیزری، منجمد کردن بافت پروستات و درمان گرمایی با میکروویو (حرارت دادن بافت پروستات با میکروویو) میباشد.
دومین نوع پروستات التهاب پروستات است که میتواند حاد یا مزمن باشد و در هر سنی مردان را مبتلا سازد.
پروستات حاد وقتی رخ میدهد که پروستات ناگهان ملتهب شود. گرچه این مورد نادر است ولی میتواند موجب عفونت چرکی و بند آمدن ادرار در موارد وخیم شود. پروستات مزمن که در دراز مدت و مکررا رخ میدهد، این التهاب از التهاب حاد پروستات شایع تر است و معمولا مانند آن وخیم نیست. التهاب حاد پروستات ممکن است به التهاب مزمن تبدیل شود.
عواقب احتمالی التهاب پروستات عبارتند از: بزرگ شدگی پروستات، تنگی پیشابراه، کندی یا بند آمدن ادرار و سایر مشکلات جدی مجرای ادرار، درمان این نوع پروستات بسته به حاد یا مزمن بودن آن متفاوت است درمان برای پروستات حاد با مصرف آنتی بیوتیکهای خوراکی، تخلیه با سوند یا تخلیه با عمل جراحی در موارد وخیم مقدور میباشد و پروستات مزمن را نیز میتوان با مصرف آنتی بیوتیکها، ماساژ پروستات برای افزایش تخلیه و جراحی در صورتی که داروها و ماساژ اثر بخش نباشد درمان کرد. .
البته درمان بسته به بیماری و بیمار تغییر میکند. آمیزش برای افزایش تخلیه پروستات پیشنهاد میشود .آب گرم و مصرف نکردن ادویه جات نیز ایرادی ندارد.
سومین نوع پروستات که جدی ترین نوع این بیماری است سرطان پروستات است البته این شکل از سرطان در میان آقایان کمتر از ۴۰ سال نادر است ولی در آقایان بالای ۶۰ سال شایع میباشد. علت این بیماری نامشخص است.
در این نوع بیماری سلولهای سرطانی به بافت طبیعی پروستات هجوم آورده، آن را تخریب کرده و جایگزین آن میشوند. اگر سرطان تشخیص داده نشود ممکن است به سایر قسمتهای بدن انتشار یابد.
علایم سرطان پروستات عبارتند از: درد در ناحیه لگن، کمر، رانها، تورم در ناحیه لگن، پشت و رانها، علایم مهمی نظیر جریان ادرار ضعیف و دردناک، وقفه دار یا با شروع آهسته و همچنین وجود خون در ادرار.
نشانههای عمومی سرطان که ممکن است مربوط به سرطان پروستات نیز باشد عبارتند از تهوع، استفراغ، درد ممتد، کاهش شدید وزن و خستگی.
روشهای درمانی به کار برده شده برای سرطان پروستات شامل، جراحی که به منظور برداشتن پروستات برای جلوگیری از انتشار سرطان، پرتو درمانی یعنی درمان با پرتوهای X برای از بین بردن غده، هورمون (از جمله استروژن) برای کند کردن انتشار سرطان میشود.
· درمان جراحی بزرگی پروستات:
در حال حاضر در صورت تشدید علایم، مؤثرترین روش درمانی جراحی می باشد. روشهای جراحی متفاوتی جهت درمان این مشکل وجود دارد که انتخاب آنها به عهده پزشک و با توجه به شرایط بیمار می باشد.
روشهای درمانی غیر جراحی :
روشهای درمانی غیر جراحی جدیدی در حال حاضر وجود دارد اما میزان کآرایی آنها در مقایسه با روشهای جراحی کمتر می باشد. این روشها شامل استفاده از داروهای خاص و گشاد کردن مجرای پیشابراه از طریق بالون می باشد.
روشهای دارویی:
دو دسته دارویی جهت بهبودی وجود دارد. داروهای « بلوک کننده گیرنده » آنها که سبب شل شدن عضلات پروستات شده و تا حدی سبب کاهش فشار پروستات بر پیشابراه می شوند. از این دسته می توان پرازوسین یا ترازوسین را نام برد. دسته دوم داروها مربوط به داورهایی است که از طریق کاهش هورمونهای مردانه سبب کاهش اندازه پروستات می شوند. از این دسته می توان فیناستراید را نام برد. البته کآرایی استفاده دراز مدت از این داروها هنوز مشخص نیست.
یاقوت رویان برای پیشگیری و درمان بزرگ شدن پروستات کپسول prost erbe را از ایتالیا وارد موده که براي مردان بالاي ۵۰ سال به منظور سلامتي و حفظ فيزيولوژيکي غده پروستات و جلوگيري از بزرگ شدن غده پروستات و اختلالات ادراري ناشي از آن توصيه مي گردد. در حقيقت در مردان بالاي ۵۰ سال سطح هورمون تستوسترون در بدن کاهش يافته و هورمون هاي پرولاکتين، استراديول و LH افزايش مي يابد. از سويي ديگر فعاليت آنزيم ۵-آلفا ردوکتاز که عامل اصلي تبديل تستوسترون به دي هيدروتستوسترون مي باشد به کار مي افتد و اين هورمون محرک تکثير و فزوني سلول هاي غده پروستات و در نهايت موجب بزرگ شدن غده پروستات مي گردد. اين محصول به خصوص در هيپرتروفي پروستات (بزرگ شدن غده پروستات) در مراحل اوليه که با اختلالات ادراري و سوزش و اشکال در دفع ادرار همراه است توصيه مي گردد.
این مکمل کاملا گیاهی بوده و مواد موثر زیر را در خود جای داده است.
مطالعات جدید نشان می دهد جلبک دریایی حاوی یک ماده طبیعی است که سلول های بنیادی را برای ترمیم زخم، به مدت سه روز زنده نگه می دارد.
سلول های بنیادی مشتق شده از بافت چربی، با کاهش التهاب و تسریع فرآیند انعقاد خون، بهترین گزینه برای بهبود انواع زخم به شمار می آیند؛ با این وجود، نگهداری سلول های بنیادی بدون تغییر در عملکرد آن، به ویژه در دمای اتاق، فرآیند پیچیده و تقریبا غیر ممکنی است و همین امر درمان با استفاده از سلول های بنیادی را با وجود کارآمد بودن آن، با مشکل مواجه می کند.
دیواره سلولی جلبک ها حاوی ماده ای به نام آلژینات است که به صورت طبیعی از نوعی پلی ساکارید تولید می شود. مطالعات جدید نشان می دهد نگهداری سلول های بنیادی در ژل آلژینات به ماندگاری سلول های بنیادی با حفظ تمام قابلیت های آن کمک می کند.
در این روش سلول های بنیادی در آلژینات احاطه می شوند تا در مقابل آسیب های ناشی از محیط محافظت شوند. با استفاده از این روش می توان 90 درصد سلول ها را به مدت سه روز در دمای 4 تا 21 درجه سانتی گراد، به صورت زنده و قابل استفاده برای درمان نگهداری کرد.
استفاده از ژل آلژینات به عنوان پانسمان زخم برای مرطوب نگه داشتن محیط، یکی دیگر از کاربردهای این ماده طبیعی است.
در حال حاضر از آلژینات در تولید انواع لوازم آرایشی و صنایع غذایی استفاده می شود.
نتایج این تحقیقات در نشریه STEM CELLS منتشر شده است.
شما هم می توانید یکی از برندگان جشنواره زمستانه آسه رولا شوید....
سکه طلا و کارت هدیه...
حتما شنیدهاید که مصرف میوهجات تازه و به خصوص مرکبات یا کیوی و آناناس برای سلامت پوست و پیشگیری از پیری آن مفیدند. باید بدانید که از دلایل این مساله وجود مقادیر فراوان ویتامین c در این میوهجات میباشد. آیا میدانید که مصرف ویتامین c موضعی نیز میتواند برای سلامت پوست مفید باشد؟
یکی از دشمنان همیشگی سلامت پوست، اشعه فرابنفش نورخورشید است که با ایجاد و تولید رادیکالهای آزاد و گزینههای واکنشگر اکسیژن (ros=reactive dxygen specien) باعث تخریب پوست و آسیب به آن میشوند. امروزه عامل اصلی پیری سلولها و در نتیجه پیری پوست را نیز تولید همین رادیکالهای آزاد میدانند. ویتامین c (ال-آسکوربیک اسید) به عنوان یک کوفاکتور و آنتیاکسیدان بیولوژیک به دلیل خواص احیاکنندگیاش شناخته میشود.
امروزه ثابت شده است که مصرف موضعی ویتامینc روی پوست، سطح پوستی این ویتامین را به میزان قابلتوجهی افزایش داده و میتواند با عوارض اشعه فرابنفش b روی پوست که از علایم آن آفتابسوختگی و قرمزی پوست است، مقابله نماید. این محافظت توسط ویتامینc، یک محافظت بیولوژیک و به دلیل خواص احیاکنندگی ویتامین c میباشد. جالب است بدانید که اشعه فرابنفش خورشید موجب تخلیه ویتامین c پوست شده و این مساله موجب میشود که پوست در معرض خطر آسیب ناشی از نورخورشید قرار بگیرد. همچنین ویتامینc قادر است پوست را نسبت به اشعه فرابنفش a نیز مقاومتر نماید.
جالب است بدانید که امروزه ویتامینc موضعی به عنوان یک عامل ضدتومور نیز مطرح شده است. به گونهای که مشاهده شد، با مصرف ویتامین c موضعی روی تومورهای پوستی، تومور مورد نظر دچار زخم شده و طی دو هفته بهبودی قابلتوجهی پیدا کرده است. برای رسیدن به این هدف ضروری است که از یک فرم معدنی آسکوربات مثل آسکوربات سدیم به جای آسکوربیک اسید استفاده شود. آسکوربیک اسید درمان به تنهایی بیفایده است و باید با یک املاحی مثل سدیم ترکیب شود تا مفید واقع گردد. از آنجا که مصرف ویتامینc خالص (آسکوربیک اسید) روی تومور به تولید فرم معدنی آسکوربات منجر نميشود لذا فقط یک فرم معدنی آسکوربات قادر به مقابله با تومورهای پوست خواهد بود.
ویتامین c یا ال- آسکوربیکاسید یک ویتامین محلول در آب است و اعمال بیولوژیکی متعددی انجام میدهد. شاید مهمترین نقش ویتامینc، کمک به تولید کلاژن که یک پروتئین مهم بافت همبندی است باشد. ویتامینc در هیدروکسیله کردن اسیدآمینههای پرولین و لیزین موجود در کلاژن و تقویت فیبرهای کلاژن یک کوفاکتور مهم است. همچنین ویتامینc در تولید پروتئینهای دیگری شامل دوپامین- اپینفرین (آدرنالین) و نیز کارنیتین که در متابولیسم چربیها دخیل است، نقش دارد. همانطور که گفته شد، یک خاصیت بسیار مهم ویتامین c، واکنش به رادیکالهای آزاد و محافظت سلولها از آسیب اکسیداتیو است.
این خاصیت آنتیاکسیدانی ویتامینc به محافظت سلولها در برابر آسیبهای محیطی شامل تابش اشعه فرابنفش و نیز دود سیگار و نیز در برابر رادیکالهای آزاد ساخته شده در اثر متابولیسم برخی غذاها، کمک میکند. همچنین ویتامینc دارای خواص ضدالتهابی نیز هست و ممکن است در پیشگیری و درمان بیماریهای قلبیعروقی مفید بوده و سیر ایجاد آبمروارید چشم را کند کرده و در درمان برخی بیماریهای عفونی نیز مفید باشد. مثلا حتما شنیدهاید که اگر در زمان سرماخوردگی از مقادیر فراوان ویتامینc استفاده کنید، مدت بیماریتان کوتاهتر خواهد شد.
دو نکته مهم در مورد ویتامینc وجود دارد. اول اینکه برخلاف بیشتر حیوانات که ميتوانند ویتامینc را در بدن تولید کنند، انسان قادر به تولید ویتامینc نیست و لذا باید آن را از خارج و توسط غذا، برخی نوشیدنیها، میوهجات و یا از طریق مکملهای غذایی دریافت نماید. نکته مهم دوم این است که ویتامینc، محلول در آب است و در بدن ذخیره نمیگردد و لذا به طور مداوم در حال دفع شدن است لذا ویتامینc را باید به صورت منظم و روزانه در اختیار بدن گذاشت تا از فواید بیشمار آن بهرهمند گردد.
همانطور که گفته شد کلاژن که فراوانترین پروتئین پوست است، برای ساخته شدن نیازمند ویتامینc است و لذا مصرف ویتامینc میتواند موجب تاثیرات منفی چشمگیری در پوست گردد. مصرف ویتامینc از پیری زودرس و ایجاد چین و چروک زودرس در پوست پیشگیری کرده و ترمیم زخمها نیز با سرعت بیشتر و با کیفیت بهتری انجام میگیرد.
یکی از راههای نگهداری سطوح کافی ویتامینc در پوست، مصرف اشکال محلول در چربی ویتامینc (که خود محلول در آب است) میباشد. این فرم است که به راحتی میتواند وارد غشای سلولی گردد. برای رسیدن به این هدف، ویتامینc را با اسید پالمیتیک که یک اسیدچرب اشباع شده است، ترکیب میکنند و یک استر ویتامینc حاصل میشود پس آسکوربیل بالمیتات یک شکل محلول در چربی ویتامینc میباشد. یک استر دیگر ویتامینc، تتراهگزیل دسیل آسکوربات است که در برخی کرمهای ویتامینc به کار میرود و دارای خواص بیولوژیکی شبیه به ویتامینc معمولی است شامل تحریک تولید کلاژن چون آنزیمهای گوارشی به سرعت اشکال محلول در چربی ویتامینc مثل تتراهگزیل دسیل آسکوربات را تجزیه مینمایند لذا مصرف خوراکی آنها فایدهای ندارد و نسبت به ویتامینc معمولی نیز گرانتر تمام ميشوند.
از طرف دیگر مصرف موضعی این ترکیبات موجب میشوند که به راحتی بتوانند وارد غشاهای سلولی شده و پایداری خود را در داخل سلول حفظ نمایند. در مطالعات انجام شده مشخص گردیده است که مصرف ویتامینc موضعی (مانند تتراهگزیل دسیل آسکوربات) موجب کاهش و آهسته شدن پیری ناشی از نور آفتاب که علایمی مانند چین و چروک پوست و لکههای پوستی دارد میشود. همچنین این ماده موجب تولید کلاژن جدید نیز در پوست میشود.
همانطور که قبلا نیز گفته شد، ویتامینc موضعی میتواند موجب مهار آسیب ناشی از اشعههای فرابنفش b و a (که عامل اصلی سرطانهای پوستی هستند) به سلولهای پوست گردد. همچنین مصرف ویتامینc موضعی روی پوست موجب حفظ توأم پوست و کاهش لکهای پوستی میگردد. به هر حال متخصصین پوست مصرف موضعی ویتامینc را مانند مصرف خوراکی این ویتامین بسیار مهم توصیه مینمایند.
نتیجه یک مطالعه جدید نشان می دهد که یک پروتئین مغزی می تواند در کند کردن روند پیشرفت بیماری آلزایمر نقش مهمی ایفا کند.
کشف پروتئینی که پیشرفت آلزایمر را کند می کند
کارشناسان می گویند: افزایش سطح این پروتئین ممکن است به سادگی افزایش ورزش و فعالیت های اجتماعی باشد.
این پروتئین به واسطه ژنی موسوم به فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز یا BDNF ،کدگذاری می شود.
محققان در این مطالعه متوجه شدند، فقدان حافظه و توانمندی تفکر در سالمندانی که بالاترین سطح عملکرد ژن BDNF را داشتند، در قیاس با سالمندانی که کمترین سطح عملکرد این پروتئین را داشتند، 50 درصد کندتر بود.
دکتر آرون بوخمن محقق ارشد این مطالعه و استاد بخش علوم عصبی در مرکز پزشکی دانشگاه راش در شیکاگو می گوید: نکته جالب در مورد این مطالعه این است که نشان دادیم BDNF که در بقای سلولی مغز دخیل است، از ابتلا به دمانس (زوال عقل) پیشگیری می کند.
به گفته بوخمن، به رغم وجود پلاک ها و تانگل ها در مغز که از علائم بیماری آلزایمر هستند، BDNF نقش محافظتی در برابر زوال عقل دارد.
محققان برای مطالعه اثر BDNF بر زوال عقل، وضعیت 535 نفر را با میانگین سنی 81 ساله، تا زمان مرگ مورد پیگیری قرار دادند و در متوسط زمانی شش سال، مهارت های تفکر و حافظه این افراد را هر سال اندازه گرفتند.
محققان حتی بعد از مرگ این افراد، سطوح BDNF را در مغزشان اندازه گرفتند؛ سپس این دو مجموعه نتیجه را با هم مقایسه کردند تا به میزان ارتباط احتمالی میان سطوح BDNF با کاهش مهارت های حافظه و تفکر پی ببرند.
این بررسی نشان داد، وجود سطوح زیاد BDNF در مغز افرادی که بیشترین میزان پلاک و تانگل را داشت، باعث می شد که کاهش ذهن در آنها آهسته تر صورت گیرد که با افرادی که کمترین میزانBDNF را در مغزشان داشتند، قابل مقایسه بود.
گزارش این تحقیق در مجله اینترنتی Neurology منتشر شده است.
محققان می گویند: داروهای موجود برای درمان آلزایمر بسیار موثر نیستند اما ممکن است در آینده به واسطه تولید داروهای جدید، بتوان سطوح BDNF را افزایش و میزان از دست رفتن حافظه در بیماری آلزایمر را کاهش داد.